Thursday 5 January 2017

वेश्यागमनातील त्रूटी आणि धोके...

वेश्यागमनातील त्रूटी आणि धोके...

प्रत्येक पुरुष एकदा तरी वेश्यागमन करतो किंवा करू पाहतो. वेश्येकडे जावे लागण्याला अनेक कारणे असतात. त्याचा ऊहापोह मागील एका लेखांकात केलेला आहेच. वेश्याव्यवसाय हा एक धंदा असल्याने त्यात व्यवहार हा असतोच. तारुण्यातील उन्मादक स्थिती मूळ पदावर आणण्यासाठी वेश्यागमन हा पर्याय उपलब्ध असला तरी त्यात अनेक त्रूटी आणि धोके लपलेले असतात हे पुरुषाने लक्षात घेतले पाहिजे.
--भोगगुरू कामदेव. kaamvishva.blogspot.in
१)काही पुरुष यौवनाची नशा जोखण्यासाठी वेश्यागमन करतात. परंतु वेश्येशी येणारा शारीरिक संबंध हा क्षणिक असल्याने स्वतःचे पुरुषत्व सिध्द करण्याची कसोटी ठरू शकत नाही. वेश्यागमन हा व्यवसाय आहे सेक्ससंबंधी शिक्षण मिळण्याचे ठिकाण नाही. त्यामुळे सेक्स शिकायला मिळले या भ्रमात राहून वेश्यागमन करणे चुकीचे ठरेल.
२)वेश्येकडून मिळणारी सर्व्हिस ही तुम्ही ‘किती’ पैसे मोजता त्यावर अवलंबून असते. कितीही पैसे ओतले तरी शेवट पुरुषाची पर्यायाने ग्राहकाची विर्यच्युती हाच असतो! त्यामुळे संबंधित युवती कामानंद देण्याचा प्रयत्न करतेय असे दाखवून पुरुषाला पटकन नामोहरम करण्याच्या हेतूने यांत्रिकवत संभोगक्रिया उरकू पाहते. त्यामुळे ही घाईची मिरवणूक वेळेअभावी लवकरच विसर्जित करण्याचा धोका संभवतो!
३)गुप्तरोगांची लागण होण्याच्या अनेक शक्यता वेश्यागमन केल्याने संभवतात. हे तर सर्वश्रुतच आहे. त्यावरील उपाययोजना हा चर्चीण्याचा उद्देश नाही. परंतु केवळ कामलालसा शमविण्याच्या नादात पुरुष मोठे धोके पत्करत असतात हे लक्षात घेणे जरुरीचे आहे.
४)पुरेसा वेळ देऊन पुरुषाला कामतृप्त केले जात नाही ही या व्यवसायातील मोठी त्रूटी आहे. पटकन कपडे काढायला लावून झटकन लिंग हाताळून विर्यस्राव करवून देणे म्हणजे पैसे फिटले असे होत नाही. अशी कृती करून मिळणारा क्षणिक कामानंद तर स्वतः पुरुष हस्तमैथुन करुनही मिळवू शकतोच की!
५)जास्त वेळ कामक्रीडा करायला जास्त पैसे मोजावे लागतात. तसेच देखणी, कमनीय, हाय प्रोफाइल, नटी, हिरोईन यांचे रेट वेगळे आणि भरमसाठ असतात. मागेल तितक्या नोटा मोजून हिरोईनकडून तशीच ‘दिलनशी सर्व्हिस’ मिळेलच याची काही शाश्वती देता येत नाही. शिवाय वेश्यागमन हा भारतीय कायद्यानुसार गुन्हा असल्याने ‘रेड’ पडण्याची टांगती तलवार धंदा करणाऱ्यांवर तसेच ग्राहकावरही असतेच असते!
--भोगगुरू कामदेव. kaamvishva.blogspot.com 

No comments:

Post a Comment