अष्टावधानी पुरुष...

अष्टावधानी पुरुष...

निसर्गनियमानुसार अनेक माद्यांशी जुगणे हे नराचे आद्यकर्तव्य असते. पुरुषही त्याला अपवाद नसावा. परंतु एकाचवेळी अनेक स्त्रिया कशा काय उपभोगता येतात हे सामान्य पुरुषाला नेहमी पडणारे कोडे असते. चार पाच स्त्रियांना फिरवणारा, नादी लावणारा आणि भोगणारा पुरुष त्या सामान्य पुरुषाला हिरो वाटू लागतो. असा अष्टावधानी पुरुष कसा काय सर्वजणी हाताळू शकतो हे त्याच्या दृष्टीने अचंब्याची गोष्ट ठरते. मुळात असे अष्टावधान राखणे नर प्राण्याच्या अंगी भिनलेले असते. सर्वांनाच त्याचा उपयोग करून घेता येतो असे नाही. –भोगगुरू कामदेव. kaamvishva.blogspot.in
१)स्त्रिया पुरुषाच्या दिसण्यापेक्षा समंजस असण्याला, मधुर बोलण्याला, कौतुकास्पद शब्दांच्या पखरणीला आणि तो जीवनात यशस्वी असण्याला भाळतात असा एकंदर अभ्यास सांगतो. त्यामुळे बोलबच्चन किंवा बोलघेवड्या पुरुषाला कोणतीही स्त्री चटकन वश करता येते. स्त्रिया बहिर्मुख म्हणजे सारख्या बडबड करणाऱ्या असतात, त्यांना यथोचित प्रत्युत्तर किंवा संवादात आकर्षक सहभाग घेणारे पुरुष आवडतात.
२)गप्प बसे किंवा घुम्या पुरुषांकडे कितीही यशस्विता असली, ते कितीही ज्ञानी असले तरी आपल्या चांगुलपणाचे गुणगान गाणे त्यांना आवडत नसल्याने किंवा चुप्प राहिल्याने स्त्रिया अशा घुम्या पुरुषांना नक्कीच टाळतात. जो बोलतो त्याची मातीही खपते, या उक्तीनुसार अगदी सामान्य दिसणारा पुरुषही केवळ आपल्या जिव्हेच्या सफाईदार चकमकीने किंवा आजकालच्या दिलखेचक चाटिंगच्या माध्यमातूनही स्त्रीला प्रभावित करू शकतो, तिला जाळ्यात ओढू शकतो.
३)‘स्त्रीशी मधुर बोलाल तर तिला भोगाल’ अशी नवी म्हण निर्माण करता येईल. स्त्रीची आवड-निवड चाणाक्षपणे ओळखून तत्परतेने तसे वागले-बोलले तर स्त्री अनुरक्त होण्यास वेळ लागत नाही. अशा अनेक स्त्रिया पुरुषाला वश करता येतात. परंतु प्रत्येकीला ‘मी फक्त तुझाच आहे’ हे वारंवार पटवून द्यावं लागतं.
४)अनेक स्त्रियांशी लागेबांधे ठेवतांना पुरुषाची त्रेधातिरपीट उडू शकते. पण व्यवस्थित नियोजन केले तर सर्वकाही व्यवस्थित हाताळता येते. अष्टावधान राखून कार्यतत्परता जपावी लागते. पटकन संयुक्तिक निर्णय घेण्याची हातोटी जमावी लागते. तरच सर्व इप्सित साध्य करणे शक्य होते.
५)प्रत्येक पुरुष अनेक स्त्रियांना वश करू शकतो, त्यांना ओलिताखाली ठेवू शकतो आणि यथेच्छ उपभोगूही शकतो. मात्र या सर्व अष्टावधानासाठी पुरेसा वेळ हवा असतो, या बोटावरची थुंकी त्या बोटावर आणण्याची क्षमता अंगी असावी लागते आणि सर्वात महत्वाचे म्हणजे आलेल्या परिस्थितीशी दोन हात करण्याची धमकही अंगी मुरलेली असावी लागते. अशी सर्व संकटे आणि आपत्या झेलण्याची तयारी असलेल्या पुरुषाचेच हे ‘काम’ आहे. अन्यथा अनेक स्त्रियांना भोगण्याचे ‘दिवास्वप्न’ मितभाषी, मूढ, घुम्या, बुळ्या, शेळपट आणि पळपुट्या पुरुषांनीच पहावे!  --भोगगुरू कामदेव. kaamvishva.blogspot.in 

कंटाळवाणा सेक्स...

कंटाळवाणा सेक्स...

तीच रूम, तेच बेड, तेच कपडे, तीच पोझिशन, तोच प्रकार... असा ‘तोचतो’पणा निर्माण झाला की सेक्स कंटाळवाणा वाटू लागतो. खूप स्त्री-पुरुषांच्या बाबतीत हा अनुभव येत असतो. पण ते एकमेकांशी बोलून यावर तोडगा काढून पुन्हा एकदा तोच जोश अनुभवण्याचा प्रयत्न करतांना दिसत नाहीत. स्त्रीने पुढाकार घेऊन काही नवीन सुचवले तर पुरुषाला कमीपणा वाटू लागतो, आणि जर पुरुषाने काही नवीन कृती केली तर ‘हे ह्यांना शिकवलंच कुणी?’ अशी शंका स्त्री उपस्थित करते! –भोगगुरू कामदेव. kaamvishva.blogspot.in
१)कोणत्याही कार्यात तेच तेच साचलेपण निर्माण झालं की ते ‘काम’ नकोसे वाटू लागते. स्त्री काय किंवा पुरुष काय दोघांनाही रुटीनमध्ये काहीतरी बदल हवा असतो. परंतु दोघेही या अंधाऱ्या विश्वाबाबत बोलण्यास कचरत राहतात आणि आपले ‘कामविश्व’ अंधकारमय करून घेतात!
२)आजकालच्या धकाधकीच्या जीवनात निवांत असा वेळ सेक्ससाठी मिळतच नसतो. बेडवर निजताच क्षणी अनेक आवश्यक कामे आठवू लागतात. याचा थेट प्रभाव प्रणयावर होत राहतो. हे टाळण्यासाठी बेडरूममध्ये शिरण्यापूर्वी सर्व विवंचना बाहेर सोडूनच आत शिरावे लागते. मग एकमेकांच्या कुशीत शिरून गुप्तगू करण्याची मौज काही औरच ठरते!
३)बेडवरील बेडसीट आधी बदलले गेले पाहिजे. रूमफ्रेशनरचे सुगंधी शिंपण केले पाहिजे. तोच गाऊन तोच ब्रा तीच नीकर काढून काढून पुरुष वैतागलेला असतो. ब्राचे लवकर न उघडणारे हूक्स त्याची डोकेदुखी ठरतात. विटलेली नीकर पाहून त्याचा भ्रमनिरास होतो आणि त्यातही स्त्रीने योनीचे शेव्हिंग केलेले नसेल तर त्याचे माथेच भडकते! हे टाळण्यासाठी स्त्रीने आवर्जून ठरलेल्या रात्री शेव्हिंग करून घेतले पाहिजे. नेहमीपेक्षा वेगळा पोशाख करून पुरुषाला अचंबित करावे किंवा आकर्षक नवीन अंतर्वस्त्रे परिधान करून त्याचे पुरुषाकडून ‘उद्घाटन’ करून घ्यावे!
४)पुरुषानेसुद्धा दात स्वच्छ घासून, शेव्हिंग करून, मस्तपैकी अंघोळ करावी. मंदसा डीओ किंवा सेंटचा स्प्रे काखेत आणि जांघेतही मारावा. स्त्रीला मागील बाजूने बिलगून त्याच त्या रटाळपणाच्या गप्पा न मारता थोडेसे हलके फुलके, नर्मविनोदी, चावट जोक्स सांगावेत. बेडवर निजण्याआधीच स्त्रीला कवेत घेऊन कानात सेक्सी चुटकुले कुजबुजावेत. स्त्री उत्साहित होईल असे काहीतरी अनोखे स्पर्श करून तिला उत्तेजित करीत राहावे. स्त्रीच्या प्रत्येक अंगप्रत्यांगाचे कौतुक करून तो अवयव हळूवारपणे हाताळावा, कधी ओठांनी तर कधी बोटांनी स्पर्शित ठेवावा. स्त्री कामोत्तेजित कशी करता येईल याचा विचार करून तिच्या प्रत्येक कामोद्दीपित करणाऱ्या बिंदूंना कधी फुलांच्या पाकळ्यांनी तर कधी मोरपिसांनी हलकेच स्पर्श करून तिला भावविभोर करून सोडावे.
५)तेच ते नेहमीचे संभोगासन टाळून आज रात्री काहीतरी नवीन आसन करू असे म्हणत स्त्रीला वेगळ्याच प्रकारे संभोगाचा आनंद मिळवून द्यावा. कधी स्त्रीला आपल्यावर आरूढ करून घेऊन घोडेस्वारी करायला लावावी तर कधी स्त्रीला ओणवे करून श्वानमैथूनाचा आनंद घेऊ द्यावा, तर कधी योनीला यथेच्छ मुखमैथून करवून स्त्रीला कामतृप्त करावे. ‘बदल’ हा मानवीजीवनाचा अविभाज्य घटक आहे हे कायम लक्षात ठेवावे!
–भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com 

बहुपतीत्व...

बहुपतीत्व...

लग्नसंस्थेने एकाच व्यक्तीशी एकनिष्ठत्व जपण्याचा मूलमंत्र दिलेला असतो. पौराणिक कथांमध्ये दौपदीला पाच पती होते हे अधोरेखित केलेले आहे. तिने कोणत्या परीस्थितीत पाच जणांना स्वीकारले याच्या खोलात जाण्यापेक्षा असेही घडू शकते असे म्हणण्यास वाव आहे. एकाच पुरुषात अनेक गुण वास करू शकत नाहीत, तसेच स्त्रीला भावणारे, मोहित करणारे, आकर्षित करणारे सर्वच गुण तिला गाठीला बांधून दिलेल्या पुरुषात असूच शकत नाहीत. अशावेळी ती बहुपतीत्व स्वीकारते का हा खरा प्रश्न आहे... –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)निसर्गातील कोणतीही मादी माजावर आली की अनेक नर तिच्या मागावर येऊ लागतात. हे माजावर येणे म्हणजे मादीची मादकता अधिक प्रकर्षाने नराला ओळखता येणे. मादीच्या गुह्येन्द्रीयातून एक असा गंध आसमंतात फैलावतो की कित्येक अंतरावरून नर त्या मादीच्या शोधार्थ उधळतात!
२)श्वानाच्या मादीच्या बाबत असेच घडते. जोपर्यंत तिला गर्भधारणा होत नाही तोपर्यंत तो गुह्यगंध स्रवत राहतो, तोपर्यंत इतर श्वान तिला जुगत राहतात. त्या मादीची इच्छा नसतांनाही तिला इतर नर श्वानांचा अत्याचार सहन करावा लागतोच!
३)कोल्ह्याची किंवा लांडग्यांची मादी अशीच माजावर आली असता, तिच्या गुह्येंद्रियातून स्रवलेल्या स्रावाने बेभान झालेले नर तिला अक्षरशः घेरतात, आणि त्या मादीवर सामुहिक अत्याचार करतात!
४)याउलट काही पक्ष्यांच्या माद्या अनेक नरांना हाताशी धरून ठेवतात! ज्या नरापासून पिल्ले झालेली असतात त्यांचे संरक्षण, पालन, पोषण करण्याची जबाबदारी अशा ‘ठेवलेल्या’ नरांकडून त्या पूर्ण करून घेतांना दिसतात. त्या बदल्यात अशा नरांना काय मिळते तर मूळ नर अन्नाच्या शोधार्थ बाहेर पडला की माद्या ठेवलेल्या नराशी जुगुन घेतात, त्याला मैथूनाचा आनंद बहाल करतात!
५)पुरुषाच्या लेखी स्त्री सौंदर्य आकर्षित करणारे ठरले तर पुरुष चळू लागतात. अशा आकर्षक राहणाऱ्या स्त्रीचा पाठलाग करू लागतात. यावेळी जर स्त्रीला तिला अपेक्षित असलेला कोणताही गुण पाठीशी येणाऱ्या पुरुषात दिसला तर ती अनुरक्त होण्यास वेळ लागत नाही. लग्नसंस्थेला धुडकावत संभोगात  ‘अतृप्त’ राहिलेल्या कामपिपासू स्त्रिया बहुपतीत्व स्वीकारतांना आढळून येतील. असे बहुपतीत्व ती स्वतः स्त्री आणि संबंधित पुरुष यांतच सीमित असल्याने अशी प्रकरणे बाहेर उघड होत नाहीत किंवा चव्हाट्यावर येत नाहीत. बहुपतीत्व मिरवणाऱ्या स्त्रिया आणि ते निभावणारे पुरुष ‘हवे ते सुख मिळतेय ना... मग घ्या लुटून...’ अशा मनोवस्थेत सावधपणे वावरत असल्याने अळीमिळीगुपचिळी राखून व्यवहार ठेवतांना दिसतात!

स्त्रीचा ‘पाय घसरण्या’ची कारणे...

स्त्रीचा ‘पाय घसरण्या’ची कारणे...

लग्नसंस्थेने बांधून दिलेल्या व्यक्तीची प्रतारणा करीत जेव्हा इतर व्यक्तीशी शारीरिक संबंध ठेवले जातात तेव्हा सदरहू व्यक्तीचा पाय घसरला असे समजले जाते. पुरुषाऐवजी स्त्रीकडे समाजाची बोटे अधिक उठत असल्याने स्त्री अशी का वागली याच्या मुळाशी जाण्याचा प्रयत्न केला जात नाही. पुरुष तर निसर्गतःच स्त्री दिसली की घसरत जात असतो! तो त्याचा मूळस्वभाव आहे. पण तरीही स्त्रीने असे वागणे चुकीचे का ठरविले जाते न कळे! स्त्रीचा पाय घसरण्याची कारणमीमांसा पुरुषाने वेळीच केली तर त्याला पायबंध घालणे सोयीस्कर जाते... –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)पुरुषाकडे आकर्षित होऊन, त्याच्या मधुर बोलण्याला भाळून, त्याच्यावर अनुरक्त होत सर्वस्व बहाल करण्याचे कारण वयात येण्याच्या नाजूक वळणावर घडत असते. संप्रेरकांच्या अधिपत्याखाली भले-बुरे, चांगले वाईट, योग्य-अयोग्य याचा निर्णय न घेता धाडसीपणाने हे पाऊल उचलले जाते. या अजाणत्या वयात घसरलेल्या पायाचे परिणाम स्त्रीलाच अधिक भोगावे लागतात. पुरुष नामानिराळाच राहतो!
२)लग्नानंतर अनेक कर्तव्ये आणि जबाबदाऱ्यांची ओझी वाहतांना स्त्री पिचून जाते. अशावेळी पुरुषाची साथ-सोबत व्यवस्थित मिळाली तर ठीक नाहीतर स्त्रीला प्रेम, आधार यासाठी परपुरुषाच्या खांद्यावर डोके टेकविणे भाग पडू शकते. हा दुसरा पुरुषही ‘कामा’पुरताच खांदा देऊ करतो हे विशेष!
३)विभक्त कुटुंब पद्धतीमुळे त्रिकोणी कुटुंबांची संख्या कमालीची वाढली आहे. या स्थितीत घरातील कर्तव्ये, ऑफिसची कामे उरकतांना स्त्री थकून जाते. वेळीच पुरुषाने त्याचा वाटा उचलला नाही तर ती सैरभैर होऊन जाते. ऑफिसमधील एखादा पुरुष सहकारी जर तिचे सांत्वन करण्यास पुढे आला तर स्त्री सर्वथा मोकळी होण्यास मागेपुढे पाहत नाही.
४)स्त्रीला आपल्या घरात जवळच्या व्यक्तींचा वावर आवडत असतो. आजूबाजूला अनेक नात्यातील किंवा चांगल्या ओळखीच्या व्यक्ती असल्यास तिला नसर्गिकरित्या सुरक्षितता आणि आधार मिळाल्याचे समाधान लाभत असते. नेमके याचीच वानवा निर्माण झाल्यामुळे स्त्री आधाराच्या शोधार्थ घसरू शकते!
५)पुरुषाकडून पुरेसे प्रेम, हुरहूर लावणारा प्रणय आणि उल्हासित करणारी कामक्रीडा होत नसेल तर तिला सेक्समध्ये रुची निर्माण होत नाही. तिची अपूर्ण राहिलेली ती सूप्त इच्छा ऑफिसमध्ये किंवा इतर कोणत्याही ठिकाणी हैप्पी गो लकी सारख्या जॉली स्वभावाच्या, नेहमी हसतमुख असणाऱ्या, विनोदी आणि खेळकर-खोडकर पुरुषाच्या सहवासात आल्यावर उचल खाते आणि नकळत पाय घसरून जातो...
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com 

स्त्रीचे अस्थैर्य...

स्त्रीचे अस्थैर्य...

पुरुषाला जेव्हा सेक्स हवा असतो तेव्हा स्त्री तयार असेलच असे नाही. पुरुषाने इच्छा व्यक्त केल्यावर स्त्री लगेच राजी होते असेही नाही किंवा पुरुष नेहमीच रेडी असतांना स्त्री मात्र अस्थिरता दर्शवून सेक्समध्ये रममाण होऊ शकत नाही. काय असतील स्त्रीच्या अस्थैर्याची करणे? स्त्री अशी का वागते? याचा पुरुषाने उलगडा करून घेतल्यास त्यालाही स्त्रीच्या स्थैर्यासाठी काहीतरी खटपट करून वैवाहिक जीवन सुखी करता येऊ शकते. –भोगगुरू कामदेव. kaamvishva.blogspot.com
१)स्त्री ही निसर्गतःच दुय्यम स्थानी आहे. स्त्रीला वंशवृद्धीसाठी पुरुषावर अवलंबून राहावे लागते. स्त्री काही शुक्रजंतू निर्माण करू शकत नाही. स्त्री सबला झाली, स्वयंपूर्ण झाली, स्वतंत्र झाली याचा कितीही डंका पिटविला जात असला तरी ते काही निसर्गाच्या कसोटीवर खरे ठरत नाही!
२)स्त्रीला जात्याच अपत्यप्राप्ती, अपत्याचे भरण-पोषण, संगोपन ही कार्ये करावीच लागतात. ते कितीही टाळण्याचा प्रयत्न केला तरी स्त्रीमधील आईला बाळाला पाजल्याविना राहवत नसते. नवजात शिशूला कोणत्याही परिस्थितीत पुरुष स्तनपान करू शकत नसतो!
३)सारांश असा की स्त्रीला सेक्सव्यतिरिक्त अनेक व्यवधाने सांभाळावी लागतात. त्यामुळे तिचे बव्हंशी लक्ष संसारिक-प्रापंचिक कर्तव्ये आणि जबाबदाऱ्या पार पाडण्याकडे राहते. स्त्रीच्या विचारचक्रात सेक्सचा वाटा केवळ दहा टक्के उरतो, याउलट पुरुषाच्या विचार मंथनात नव्वद टक्के सेक्सचा विचार पाझरत असतो!
४)स्त्रीला पुरुषाकडून आधार, प्रेम आणि संरक्षण याची अपेक्षा असते. ते ज्या पुरुषाकडून मिळेल तिकडे ती आकर्षित होणे साहजिक आहे. त्यामुळे एखाद्या पुरुषाकडून उपरोक्त बाबींची पूर्तता होत नसल्यास तिचे सेक्सवरील स्थैर्य डळमळीत होत जाते. ती त्या पुरुषाच्या बाबतीत अस्थिरता दर्शवू लागते.
५)आजकाल विभक्त कुटुंबपद्धती अस्तित्वात आल्याने स्त्रीला घरदार-ऑफिस-इतर कर्तव्ये वेळेत निपटावी लागतात. त्यामुळे सेक्सच्या बाबतीत ती पुरुषाला सहकार्य करेलच असे नाही. घरी कोणीच नसल्याने स्त्रीला व्यक्त होण्याचे माध्यम उपलब्ध होऊ शकत नाही. स्त्रीला गोतावळा आवडत असतो. अवती-भवती व्यक्ती असल्या म्हणजे तिला सुरक्षित वाटत असते, नेमके हेच मिळत नसल्याने ती अस्थिर होणे स्वाभाविक ठरते!
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in  

स्त्रीपेक्षा पुरुषच देखणा!

स्त्रीपेक्षा पुरुषच देखणा!

स्त्री सौंदर्य पुरुषाला भुलवते हे नक्की, मात्र मूलतः पुरुषच स्त्रीपेक्षा अधिक सुंदर, देखणा आणि आकर्षक असतो. निसर्गनियमानुसारच पुरुषाची शरीरयष्टी रेखली जात असते. मानवेतर प्राण्यांमध्ये नर हे मादी पेक्षा कैक पटीने अधिक सुंदर आकर्षक आणि देखणे असतात. त्याला पुरुष अपवाद कसा असेल? स्त्री कधीच सुंदर, देखणी आणि आकर्षक ठरू शकत नाही! हे विवेचन स्त्रियांनाच काय पुरुषांना देखील रुचणार नाही परंतु नुकत्याच पार पडलेल्या संशोधनाच्या आधारे हे स्पष्ट होते की पुरुष नेहमीच देखणा राहिलेला आहे. –भोगगुरू कामदेव. kaamvishva.blogspot.in
१)स्त्री जेव्हा वयात येऊ लागते तेव्हा तिची शारीरिक वाढ होतांना तिचे स्त्रीत्व दर्शविणारे अवयव पुष्ट होत जातात. स्त्रीचे स्तन, नितंब, मांड्या वाढतात. हे भाग वृद्धिंगत होतात म्हणजे ते अवयव ‘वाढत’ नसतात केवळ त्यातील चरबी हा घटक वाढतो!
२)सदरहू सौंदर्यस्थळे पुरुषाच्या मनावर पूर्वापार चालत आलेल्या चुकीच्या संस्कारामुळे ते अवयव आकर्षक ठरविले जाऊन ज्या स्त्रीची उपरोक्त स्थाने अधिक पुष्ट तीच स्त्री अधिक सुंदर असा कयास मांडला जातो, जो सर्वथा चुकीचा आहे!
३)स्त्रीचे वाढणारे किंवा वाढलेले अवयव हे निसर्गाने योजिलेल्या वंशवृद्धी, अपत्यपालन, अपत्यांचे भरण-पोषण याच कार्यासाठी निर्माण होत असतात. त्यांचे कार्य संपुष्टात आल्यानंतर ते अवयव काही ‘कामा’चे राहत नाहीत, हा सर्वांचा अनुभव आहेच की!
४)याउलट पुरुष वयात येतांना तो जे जे अन्न ग्रहण करतो त्याचे स्नायूंमध्ये रुपांतर होण्याचा वेग स्त्रीच्या तीसपट अधिक असतो. स्त्री वयात येतांना जे भक्षण करते ते सर्व चरबीच्या स्वरुपात सदरहू अवयवांत साठविले जाते!
५)पुरुषाला वयात येतांना दाढी-मिशा येतात, त्याचा आवाज दमदार आणि घोगरा होऊन शब्दांत भारदस्तपणा येतो, कोणतेही अचाट आव्हान पेलण्याची ऊर्जा अंगी सळसळते… अशा सर्व घडामोडी ज्या की त्या त्याच्या पौरुषत्वाचे व्यवछेदात्मक लक्षण असते. शिवाय त्याचे स्नायू पुष्ट होऊन तो अंगाने राजबिंडा, दाढी-मिशांमुळे देखणा, पिळदार स्नायुंमुळे आकर्षक आणि रुबाबदार चालीने उमदा तरुण दिसू लागतो. तसे स्त्रीचे अजिबात नसते. म्हणूनच पुरुष स्त्रीपेक्षा नेहमीच देखणा असतो!
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in  

स्त्रीचा संशयकल्लोळ...

स्त्रीचा संशयकल्लोळ...

पुरुषाच्या वागण्या-बोलण्यावर स्त्रीचा सूक्ष्म ‘वॉच’ असतो! स्त्रीला जरासा जरी फरक जाणवला की तिच्या मनात शंकेची पाल चुकचुकलीच म्हणून समजा. कारण स्त्रीला अनुभवाने माहीत असते की पुरुषाची कामलालसा आपल्यापेक्षा अधिक आहे. पुरुषाची कामेच्छा पूर्ण ठेवण्याचा, त्याची नेहमीची भूक भागविण्याचा आणि त्याला हमेशा तृप्त ठेवण्याचा ती सदानकदा प्रयत्न करीत असते. इतके करूनही जर पुरुषाने भाव दिला नाही तर ती दुःखी-कष्टी तरी होते किंवा पुरुषाच्या आयुष्यात दुसरी कोणी नाही ना? याचा शोध घेण्यासाठी पेटून तरी उठते!  –भोगगुरू कामदेव. kaamvishva.blogspot.in
१)आजकाल स्त्री-पुरुष दोघेही कामानिमित्त घराबाहेर पडत असतात. सायंकाळी घरी आल्या-आल्या पुरुषाने ‘चुप्प’ राहणे स्त्रीला मुळीच आवडत नाही. त्याचे गप्प राहणे तिला अनेक शंका-कुशंका घेण्यात मदतगार ठरते. पुरुषाने काहीतरी बोलावे म्हणून ती त्याच्या आगेमागे भिरभिरत राहते. अशावेळी जर पुरुषाने चाणाक्षपणा दाखवून संवाद वाढविला नाही तर स्त्रीचा संशयकल्लोळ वाढीस लागतो.
२)स्त्री पुरुषाचे कपडे घडी करून ठेवतांना डोळे बारीक करून कपडे हुंगु लागते! कपड्यांवर अनाहूतपणे लागून आलेला सुगंध हा बसमध्ये किंवा लोकलमध्ये जवळ खेटलेल्या मित्राच्या कपड्यांचा आहे हे तिला पटवून देता आले पाहिजे.
३)त्यानंतर स्त्री पुरुषाचा शर्ट बारकाईने आणि सूक्ष्मतेने न्याहाळू लागते. शर्टला शोल्डरच्या जागी चिकटून आलेला लांब केस दुसऱ्या कुणी स्त्रीचा नसून वाऱ्याने उडत आलेला आगंतुक पाहुणा आहे किंवा कदाचित तुझाच असेल असेही सिध्द करता यायला हवे!
४)स्त्री नंतर पुरुषाचा मोबाईल उचकू लागते. सगळे फोल्डर्स ओपन करून काही ‘लिंक’ मिळते का याचा शोध घेणे होते. परंतु कोणतीही आक्षेपार्ह गोष्ट लिक होणार नाही याची काळजी पुरुषाला घ्यावी लागते. मोबाईलवरील चाटिंग आणि कॉल्स कुणाकुणाचे आहेत हेही तिला व्यवस्थित आणि न डगमगता सांगता यायला हवे.
५)रात्री बेडवर स्त्री जवळ येऊन पुरुषाचे लिंग निरखून पाहत काही ‘सुगावा’ लागतो का याची चाचपणी करते, पण आपण ‘त्या’ गावचेच नाही हे सिध्द करण्यासाठी पुरुषाने तत्परतेने स्त्रीला यथोचित प्रणयक्रीडा करून उत्तेजित करत आणि तिला पूर्णपणे कामतृप्त करावे लागते. इतकी शोधाशोध चालली आहे अशा कठीण प्रसंगी पुरुषाने निमुटपणे निजणे केव्हाही हितकारक ठरत नसते!
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com  

व्यभिचार...

व्यभिचार...

हा शब्द उच्चारला तरी कंप सुटू शकतो. या शब्दांत विश्वासाचा लवलेश नाही. विश्वासघात करून इतर व्यक्तींशी ठेवलेले अनैतिक शारीरिक संबंध म्हणजे व्यभिचार म्हणता येईल. लग्नसंस्थेचा मूळ पाया एकनिष्ठत्व, विश्वास आणि प्रेम यांवर आधारित असतो. त्या पायाला सुरुंग लावणारा हा शब्द आहे. पण काही स्त्री-पुरुष या शब्दाचा अर्थ माहीत असूनही का उंबरठा ओलांडतात? याचे उत्तर शोधले पाहिजे. –भोगगुरू कामदेव.   kaamvishva.blogspot.in
१)लग्नसंस्थेचा प्रमुख तोटा म्हणजे ‘नारळ कसा निघेल तो वरून सांगता येत नसतो’ हा आहे. स्वभाव जुळतीलच याची शाश्वती नाही, बेडवर सर्वकाही मनसोक्त घडेलच याचीही काही खात्री देता येत नाही. अशा अधांतरी दुव्यांवर भरवसा ठेऊन लग्न होते आणि काही दिवसांतच दांपत्ये एकमेकांना टाळू लागतात!
२)संसार-प्रपंच म्हटलं की कर्तव्ये-जबाबदाऱ्या आल्याच. त्यांचे ओझे वाहत वाहत जीव मेटाकुटीला येत असतांना रात्री बेडवर एकमेकांची ‘हौस’ पुरी करण्याचे त्राण आजकालच्या स्त्री-पुरुषांत उरलेले नसते. मग रात्री रंगात आलेला पुरुष श्रांतलेल्या स्त्रीला ‘फ्रीजीड’ अथवा ‘थंड प्रतिसादाची’ म्हणवून हिणवतो किंवा रात्री उल्हसित आणि उत्साही झालेली स्त्री थकून-भागून घरी आलेल्या पुरुषाला ‘षंढ’ म्हणण्यास मागेपुढे पाहत नाही!
३)अशा कैक रात्री एकाकी हळहळण्यात गेल्या की बाहेर कुठेतरी शारीरिक सुख शोधण्याचा प्रयत्न होतो. तहानलेल्या धरतीला पाण्याची आस असते, भणाणलेल्या वाऱ्याला थोपविण्यास शीतल वनराईची गरज असते तसेच स्त्री-पुरुष दुसरा साथी शोधू लागतात आणि सो कॉल्ड व्यभिचार घडून येतो. काही व्यक्तींचा व्यभिचार चव्हाट्यावर येतो, काहींचे संबंध तसूभरही उघडकीस येत नसतात!
४)दुसऱ्या व्यक्तीला पसंत पडावे, आवडावे, त्या व्यक्तीचे प्रेम अधिक वृद्धींगत व्हावे यासाठी खास तयारी करूनच भेटायला जाणे होते. आकर्षक दिसण्यासाठी स्त्रिया अनोखा शृंगार करून पुरुषाला भेटण्यास जातात, तर पुरुषही मस्तपैकी शेव्हिंग करून, छान पेहराव करून स्त्रीकडे जातात. हे सर्वकाही चांगलं-चुंगलं, छानसं, मस्तममस्त वागणं बाहेरच्या व्यक्तीलाच वश करण्यासाठी असतं!
५)बाहेरख्यालीपणा वाढला की घरातील ख्याली-खुशाली विचारणे बंद होते आणि घरात उपाशी राहिलेली व्यक्तीसुद्धा बाहेर पडून एकनिष्ठत्वाचा उंबरठा ओलांडून सुख शोधण्याचा प्रयत्न करते. भूक लागली की अन्नाच्या शोधार्थ भटकणे हा निसर्गनियमच झाला, तो शारीरिक भूक भागविण्याकामी अमलांत आणला गेला तर त्यात वावगे वाटण्यासारखे काहीच नसावे!
--भोगगुरू कामदेव.   kaamvishva.blogspot.com  

आकर्षक अंतर्वस्त्रे...

आकर्षक अंतर्वस्त्रे...

प्रणयक्रीडेच्या वेळी एकेक वस्त्र प्रावरण दूर करतांना एकमेकांची शरीरे न्याहाळणे हा फार कामोत्तेजित करणारा क्षण असतो. शरीरावरील कपडे दूर झाल्यानंतर दिसणारे स्त्रीचे उन्नत आणि पुष्टत्व तिने कसे पेश केले आहे हे पुरुषाच्या कामोत्तेजनेत नक्कीच सहभाग नोंदवीत असते. तसेच पुरुषाने ल्यालेली अंतर्वस्त्रे कशी फिट्ट आहेत आणि त्याला किती सूट करतात याचे दर्शन स्त्रीला कामोद्दीपित करण्यात सहभाग घेत असते. स्त्रीच्या तुलनेत पुरुषाला स्त्रीची कमनीय काया आकर्षक आंतर्वस्त्रांनी रेखलेली असणे अधिक भावते. –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)स्त्रीला आंतर्वस्त्रात पाहणे पुरुषाला आवडत असते. वरील कपडे दूर केल्यानंतर जर स्त्रीने आतून ब्रा किंवा नीकर ल्यालेलीच नसेल तर पुरुषाचा भ्रमनिरास होणे साहजिक ठरते. याउलट जर पुरुषाने एखादेवेळी अंडरवियर घातलेली नसेल तर स्त्रीला फारसे वावगे वाटत नाही.
२)पुरुषाचे पौरुषत्व अंडरवियरवरून उन्नत झालेले ‘दिसण्या’पेक्षा ते मोक्याच्या क्षणी जास्त ‘ताठर असणे’ स्त्रीला महत्वाचे वाटते! तरीही स्त्रीला पुरुषाने आकर्षक अंतर्वस्त्रे घातलेले काही प्रमाणात आवडत असते. फ्रेंचीमधून तट्ट दिसणारे लिंग स्त्रीला आवडू शकते. प्रत्येक स्त्रीची आवडनिवड वेगळी असल्याने पुरुषाच्या आंतर्वस्त्राविषयी ठोस काही सांगता येत नाही.
३)स्त्रीने नाईटी अशी परिधान करावी की तीतून तिचे स्त्रीत्व प्रतीत व्हावे असे पुरुषाला वाटत असते. पुरुषाची कामोत्तेजना स्त्रीच्या अर्धावृत्त शरीराने अधिक होत असते. त्यामुळे स्त्रीने आवर्जून आकर्षक नाईट ड्रेस खरेदी करून ठेवावा.
४)फ्रंटओपनचे ब्लाउज किंवा नाईटी पुरुषाला आवडते. त्यातल्या त्यात जर लेसची नाईटी असेल तर लेस्चे एक टोक ओढल्याने दूर होणारे वस्त्र आणि त्यापल्याड राखून ठेवलेले पुष्टत्व पुरुषाला उत्तेजित करू लागते. हे अर्धावृत्त उरोजांचे दर्शन त्याला कमालीचे भावते.
५)स्त्रीने आंतर्वस्त्राची निवड करतांना आपल्या पुरुषाची आवड लक्षात ठेवणे गरजेचे असते. शक्यतो आंतर्वस्त्राचे सेट घेतल्यास ती रंगसंगती पुरुषाला कामोद्दीपित करण्यात सरस ठरते. स्त्रीने आपले कमनियत्व आकर्षक अशा बिकिनीसेट मध्ये प्रदर्शित केल्यास पुरुष कसा ‘चेकाळतो’ हे प्रत्येक स्त्रीला अनुभवावरून माहितीच असते!
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com  

गर्लफ्रेंड्सच्या सूचना...

गर्लफ्रेंड्सच्या सूचना...

अनेक पुरुषांना अनेक गर्लफ्रेंड्स असू शकतात. एकाचवेळी अनेक स्त्रियांना ‘खेळविण्यात’ काही पुरुष वाकबगार असतात. स्त्रियांना नेमके काय आवडते याचा अदमास घेत असे चतुर पुरुष स्त्रीला संमोहित करून आपला ‘कार्य’भाग साधून घेतांना दिसतात. अशा पोचलेल्या पुरुषाकडे गुणग्राहकता जास्त प्रमाणात असते. म्हणजे असे की एखाद्या स्त्रीने अडून अडून एखादी गोष्ट सुचविली की ही बाब त वरून तपेलं समजावं असं त्यांना समजून येतं आणि चाणाक्षपणे सदरहू सूचना ते तात्काळ अमलांत आणून तिला सुखद धक्का देतात.  –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)रूप-गंध-रस यांबाबत स्त्रिया कमालीच्या चोखंदळ असतात. पुरुषाचे नीटनेटके दिसणे स्त्रियांना भावते. भडक आणि बेंगरूळ पोशाख केलेले पुरुष स्त्री टाळू पाहते. आवडणाऱ्या पुरुषाला ‘तू अमुक तमुक शर्टमध्ये आणखी छान दिसशील...’ इतके सुचवलेले पुरुषाने तातडीने लक्षात ठेवून अगदी तस्साच शर्ट पुढीलवेळी घातला तर स्त्रीच्या आनंदाला पारावर उरणार नाही.
२)‘तू कोणतं आफ्टरशेव लोशन वापरतो रे?’ हा प्रश्न नसून वेगळं वापर असे सुचविण्याची सूचना असते. नाव सांगून शोभा करण्यापेक्षा तुला कोणता आवडेल असे विचारून खुबीने स्त्रीची आवड-निवड जाणून घेतले पाहिजे. बक्कळ आफ्टरशेव लोशन चोम्बाळून भेटायला जावू नये, मोजकेच लोशन वापरले तर त्याचा सुगंध हलका येत राहतो. स्त्रीला कीस करतांना हा आफ्टरशेव लोशनचा गंध अधिक परिणामकारकता दर्शवित असतो.
३)खोबरेल तेल चोपडून बसवलेले ‘चिपकू’ केस स्त्रीला अजिबात आवडत नाहीत. अशावेळी स्त्री सुचवते- ‘जस्मिन हेअर ऑईल लावत जा ना...’ यावरून पुरुषाला ताडता आले पाहिजे की स्त्रीच्या उरोजांवर ओठ टेकवताना आपले केस तिच्या नाकाशी येतात आणि तिला हवा तो प्रफुल्लीत गंध घेता येत नाही.
४)तसेच सेंट किंवा डीओ बाबतसुद्धा स्त्री काहीतरी सुचवत असते. ‘माझा भाऊ अमुकतमुक डीओ वापरतो, काय सेक्सी सुगंध असतो ना...’ असे स्त्रीने उच्चारताच तिने घेतलेले डीओचे नाव कानात साठवून घ्यावे आणि नेक्स्ट टाईम तोच डीओ मारून तिला अचंबित करावे लागते. स्त्रीची एकांतात आलेली कोणतीही सूचना पुरुषाने कधीच नजरेआड करायची नसते!
५)पुरुषाने जवळ येतांना कोणती पथ्ये पाळावीत, त्याचे वागणे, बोलणे, कृती कशी असावी याबाबत अनेक सूचना स्त्री न चुकता करत आलेली असते. पुरुषाने चतुरता सिध्द करीत त्या सूचना अमलांत आणल्यास प्रणय रंगविण्यात काहीच अडथळा येत नसतो. अनेक स्त्रियांकडून मिळणाऱ्या सूचनांचे स्वागत करीत त्यांचा युक्तीपूर्ण वापर प्रत्येक स्त्रीसोबतच्या संभोगादरम्यान करता आल्यास पुरुष नक्कीच यशस्वी ठरतो!
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishava.blogspot.com  

स्त्रीची ‘काम’स्मृती...

स्त्रीची ‘काम’स्मृती...

आजकाल स्त्रीला अनेक पुरुष मित्र असतात. त्यातील काही पुरुष नको इतके ‘जवळ’ येऊन गेलेले असतात! असे पुरुष सेक्सच्या वेळी कसे वागले, त्यांनी कसा सेक्स केला हे मात्र स्त्रीला बिलकुल आठवत नसते. तिच्या कामस्मृती कमकुवत असतात. कारण स्त्रीला प्रत्यक्ष सेक्स ऐवजी प्रणय, प्रेम, कामक्रीडा यात रस असतो. आवडणाऱ्या त्या पुरुषाच्या प्रेमस्पर्शाने आपण कसे रोमांचित होत गेलो, त्याच्या सहवासात आपण कसे चुरचुर होत गेलो याचीच आठवण स्त्रीच्या स्मृतीपटलावर रुंजी घालतांना आढळते... –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)पूर्वायुष्यातील सेक्सविषयक घटना स्त्री विसरण्याचा प्रयत्न करते. त्या तिच्या आयुष्यातील दुर्घटनाच म्हणाव्यात असा तिचा एकंदर कल असतो. पुरुषाला ‘हवे’ ते मिळाले की तो स्त्रीची प्रतारणा करतो आणि ती पुन्हा एकाकी पडते. खरे तर तिला त्याच्याकडून सेक्सच्या बदल्यात शाश्वत आधार आणि प्रेम यांची अपेक्षा असते.
२)अपेक्षाभंगाचे ओझे बाळगून जगण्यात स्त्रीला स्वारस्य नसते. सद्य स्थितीला सामोरे जाण्यात स्त्री पुरुषापेक्षा नक्कीच खंबीर असते. त्यामुळे भूतपूर्व घटनेत रमण्याचा तिचा मानस उरत नाही, आलेल्या परिस्थितीला तोंड देत ती सद्य आयुष्यात असलेल्या पुरुषाशी एकरूप होण्याचा प्रयत्न करते.
३)प्रेमात पडलेली स्त्री मात्र शृंगाराच्या अनेक कला अंगीकारून पुरुषाला कायम मोहित ठेवण्याचा व त्याने आपल्याशीच एकनिष्ठ राहण्याचा हेतू उराशी बाळगून राहते. त्यासाठी तिचे हरतऱ्हेचे प्रयत्न चालू असतात.
४)संबंधित पुरुषाला भेटायला जातांना आपण कोणती साडी किंवा ड्रेस परिधान केला होता हे मात्र चांगलेच आठवत असते. त्यावेळी त्याने आपल्यावर कसा प्रेमाचा वर्षाव केला, कोणते गिफ्ट दिले, आपल्याला समजावून घेतांना आपले कसे सांत्वन केले... वगैरे सारख्या आधार देणाऱ्या पुरुषाच्या कृती तिला आठवू शकतील.
५)स्त्री नैसर्गिकरीत्या सेक्सबाबतच्या स्मृतीला बांधील नसते. एखाद्या स्त्रीच्या आयुष्यात अनेक पुरुष येऊन गेलेले असले तरी ती त्या पुरुषाबाबतच्या आठवणी जपण्याच्या मूड मध्ये नसते. तिला झाले गेले ते विसरून पुढे पुढे चालणे आवश्यक वाटते. ‘काम’स्मृतीचे स्मरणरंजन तिला सहसा आवडत नाही. पुरुषाने केलेला ‘सेक्सचा प्रकार’ स्मरणात ठेवण्याच्या भानगडीत स्त्री कधीच पडतच नाही!
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com  

पुरुषाची ‘काम’स्मृती...

पुरुषाची ‘काम’स्मृती...

पुरुषाने कोणत्या स्त्रीशी, कधी, कुठे, कसा सेक्स केला याची आठवण त्याला नेहमी सतावत असते. फावल्यावेळी तो त्याच रासक्रीडेचा विचार करून स्वतःला धन्य आणि कृतकृत्य समजत असतो. अमुक तमुक स्त्री किंवा स्त्रिया मनसोक्त उपभोगता आल्या याची स्मृती येऊन तो स्वतःला लकी मानत असतो. अशा रोचक आठवणींना तो कवटाळून शेवटपर्यंत त्यांची उजळणी करण्याचा अट्टाहास बाळगून असतो.  –भोगगुरू कामदेव.   kaamvishva.blogspot.in
१)पुरुषाला एखादी स्त्री आवडली की तो तिचा मागोवा घेत जातो. ती कुठे जाते, कुठून येते, काय करते, कुणाची नातेवाईक आहे, कुणाची बायको आहे... अशा असंख्य उत्तरांच्या शोधात तो तिचा पाठलाग करून तिच्याबाबत इत्यंभूत माहिती गोळा करू लागतो.
२)आवडणाऱ्या स्त्रीविषयीच्या प्रत्येक माहितीची नोंद त्याच्या मेंदूमध्ये अगदी फिट्ट रुतून बसते. याच नोंदी वेळोवेळी आठवत राहून त्याचा चतुरपणे वापर करण्यात पुरुष वाकबगार असतो. तिच्याशी बळेबळे बोलून तिला बोलते करतो. ती बधली तर ठीक, नाहीतर दुसरी शोधणे क्रमप्राप्त ठरते.
३)पटलेल्या स्त्रीची मनधरणी करत, तिला काय हवे नको ते पाहत, तिला प्रेझेंट देत, ट्रीट देत आपलेसे करून घेतो. आणि एकांतात मौका साधून लगट करण्याचा प्रयत्न करतो. ती आसुसलेली असेल तर नक्कीच त्याच्या प्रेमाच्या धगीने विरघळू लागते...
४)मग त्या पटलेल्या स्त्रीशी पुरुष यथेच्छ संग करतो. असे अनेक प्रसंग तो आपल्या स्मृतीत तेवत ठेवतो. ती स्त्री दिसली की त्याला तो ‘कामोत्सव’ प्रकर्षाने आठवू लागतो. त्या स्वप्नात तो गुंग होत जातो... अशा अनेक स्त्रिया जरी त्याने उपभोगल्या असल्या, प्रत्येकीशी जरी त्याने सारखाच संग केला असला तरी प्रत्येकीच्या वेळी आपण तिला कसे भावविभोर करून सोडले याची ‘काम’स्मृती मात्र वेगवेगळ्या पद्धतीने पुरुषाच्या कायमस्वरूपी स्मरणात नांदत असते!
५)पुरुषाच्या नैसर्गिक स्मरणातील जवळपास नव्वद टक्के भाग हा केवळ सेक्स या विषयाशी संबंधित असतो. त्यामुळे कोणत्याही स्त्रीशी केलेला फार पूर्वीचा सेक्सदेखील त्याला लख्ख आठवत राहतोच राहतो...
--भोगगुरू कामदेव.    kaamvishva.blogspot.com  

शिस्नाचे आकार प्रकार...

शिस्नाचे आकार प्रकार...

प्रौढ निरोगी पुरुषाचे शिस्न उत्तेजित अवस्थेत साधारणतः चार ते सहा सेमी जाड आणि चार ते सहा इंच लांब असते. या आकारमानात व्यक्तीनुरूप बदल असू शकतो. व्यवस्थित कामोत्तेजना लाभली असता शिस्न ताठर बनण्याचा व लांब-रुंद होण्याचा परिणाम कामोत्तेजक संवेदनानुसार कमीजास्त असू शकतो. त्यामुळेच किडकिडीत पुरुषाचे शिस्न उत्तेजना लाभली असता बलदंड पुरुषाच्या शिस्नापेक्षाही अधिक लांब-रुंद होऊ शकते!  --भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)साधारणपणे शिस्न ताठर अवस्थेत शरीराशी लघुकोन करते, म्हणजेच ते ताठर स्थितीत वरील दिशेने वळलेले दिसते. जशीजशी कामोत्तेजना वाढेल तसेतसे हा कोन कमी होत जाऊन लिंग अधिकाधिक वरील बाजूकडे जाते. आपले पूर्वज जे मर्कट होते ते मादीला मागील बाजूने ‘जुगत’ असत. गर्भाशयाची शारीरिक ठेवण आणि आकार लक्षात घेतल्यास मागील बाजूने जुगतांना शुक्राणू थेट गर्भाशयमुखाशी पडावेत या हेतूनेच शिस्न उत्तेजित अवस्थेत वरील बाजुकडे झेपावू लागत असते!
२)काही पुरुषांचे लिंग वाकडे, एका बाजूला झुकलेले किंवा खाली वळलेले आढळते. या वक्रतेचा संबंधित पुरुष उगाच बाऊ करून घेऊन नाराज असतो. लिंगाचे असे वक्रीभूत असण्याने प्रत्यक्ष संभोगात किंवा यशस्वी गर्भधारणेत काहीही फरक पडत नसतो. ही वक्रता केवळ मानवप्राण्यातच आढळून येते! इतर प्राण्यांचे लिंग ताठर अवस्थेत अगदी सरळ आणि वरील बाजूला झुकणारेच असते. याचे मुख्य कारण म्हणजे मानवेतर प्राणी ‘फिट्ट अंडरवियर’ घालत नाहीत हेच आहे!
३)पोर्नक्लिप मध्ये दाखवितात तसे पुरुषाचे लिंग चक्क फुटभर लांबीचे तसेच भरपूर जाडीचे असते! असे प्रत्यक्षात होऊ शकते मात्र त्यासाठी शस्त्रक्रिया गरजेची आहे. ‘सिलिकॉन बॉल’ वापरून पोर्नस्टार स्त्रिया जसे आपले स्तन उन्नत करतात तसाच काहीसा हा प्रकार आहे! शिस्नाच्या मधोमध ‘सिलिकॉनचे रॉड’ टाकून त्याची लांबी वाढविता येणे शक्य आहे. यातील तोटा असा की हे ‘सिलिकॉन रॉडचे लिंग’ कायम ताठच राहते. संभोगाव्यतिरिक्त इतर वेळी ते ओटीपोटावर दुमडून बसवावे लागते!
४)आपले लिंग लांब असावे, सरळसोट असावे, मनगटाच्या जाडीचे असावे हा कल्पनाविलास फक्त पुरुषाचाच असतो. स्त्रीला पुरुषाच्या शिस्नाच्या लांबी-जाडीचे मुळातून आकर्षण नसतेच. स्त्रीने आपले शिस्न हाताळावे, त्याची प्रशंसा करावी असे स्वप्न पुरुषच पाहू शकतो. स्त्रीला मात्र पुरुषाच्या शिस्नाच्या लांबी जाडी पेक्षा त्याने संभोगापूर्वी केलेल्या प्रेमाची व प्रणयक्रीडेची खोली-उंची अधिक प्रिय वाटत असते!
५)शिस्नमण्यावरील लिंगचर्म प्रत्यक्ष संभोगादरम्यान मागे जाणे अपेक्षित असते, परंतु काही पुरुषांना हे त्रासदायक ठरू शकते. अशावेळी शस्त्रक्रिया करून ‘सुंथा’ करावा लागतो. असे ‘चर्महीन’ शिस्न आकर्षकच दिसते, कारण शिस्नमण्याला ‘गुप्त’ ठेवणारे चर्म तेथे नसते आणि उत्तेजित अवस्थेत शिस्नमणी टम्म फुगून ‘लाल-गुलाबी’ अशा चित्ताकर्षक रंगात बदलत असतो! काही जाती-धर्मांमध्ये आजही पुरुषाचे लिंगचर्म बालवयातच कापून टाकले जाते. त्यामुळे लिंगचर्म शिस्नमण्याला जिथे चिकटते तो बिंदू थोडासा बोथट होण्याची शक्यता असते. पुरुषाला कामोद्दीपित करणारा व विर्यच्युती घडवून आणणारा हा महत्वाचा बिंदू शस्त्रक्रियेनंतर किंवा सुंथा केल्यामुळे काहीसा ‘बधीर’ झाल्याने संभोगाचा कालावधी लांबविता येत असेल का? यावर संशोधन चालू आहे...
 --भोगगुरू कामदेव.   kaamvishva.blogspot.com  

अनुरूपता...

अनुरूपता...

किती मुली पहिल्या पण एकही पसंत पडत नाही किंवा कितीतरी मुले सांगून आली पण हिने नाकारली. या पसंत-नापसंतीच्या मागे काय हेतू दडलेला असतो? सुदृढ असलेली व्यक्ती सुद्धा ‘क्लिक होत नसल्याने’ नाकारणे म्हणजे काय असते? पाहताचक्षणी प्रेमात पडणाऱ्या व्यक्ती अनुरुपतेची कोणती दखल घेत असतील?
एखादी व्यक्ती आपल्याला अनुरूप आहे किंवा नाही ही कसोटी मानवप्राण्याकडून जास्तीत जास्त वेळा लावली जाते. निसर्गातील इतर चराचरांचा भावनिक-वैचारिक विकास मानवाइतका झालेला नसल्याने तसे घडणे शक्य आहे. मानवेतर प्राणी अनुरुपतेच्या शोधार्थ दारोदार भटकत नाहीत. त्यांना ‘हवे ते’ प्रकर्षाने जाणवत असले की लगेच नर-मादीशी ‘जुगु’ लागतो! –भोगगुरू कामदेव.   kaamvishva.blogspot.in  
१)रंग-रूप ही अनुरुपतेची पहिली कसोटी मानता येईल. ज्या व्यक्तीशी ‘एकरूप’ व्हावेसे वाटते अशा व्यक्तीची छबी मनात आकार घेत असते. ‘त्या’ चौकटीत समोरील व्यक्ती रंग-रूपाने बसते आहे किंवा नाही याचा विचार केला जाऊन सदरहू व्यक्ती स्वीकारली वा अव्हेरली जाते. कैकदा रंगरूपतेच्या वेगवेगळ्या कसोट्या व्यक्तीपरत्वे भिन्नभिन्न असू शकतात.
२)व्यक्ती स्थिरावलेली आहे किंवा नाही ही कसोटी विशेषतः स्त्रियांकडून लावली जाते. स्त्रीचा नैसर्गिक कल शाश्वत आधार, अलोट प्रेम याकडे असल्याने ती नेहमीच ‘वेलसेटल्ड’ पुरुष निवडते. निसर्गातील माद्यासुद्धा उमद्या, धडधाकट, पराक्रमी अशा नरालाच सर्वस्व बहाल करतांना आढळून येतात. कोणतीही मादी मरतुकड्या, मनहूस, अकार्यक्षम नराच्या सावलीलासुद्धा उभी राहत नसते!
३)शेलाट्या अंगाची, नितळ त्वचेची, आकर्षक बांध्याची आणि क्लिक होणाऱ्या चेहऱ्याची कसोटी बहुदा पुरुषाकडून लावली जाते. मूलतः दर्शनाने प्रभावित होण्याचा व चटकन प्रेमात पडण्याचा स्थायीभाव पुरुषाने निसर्गातील नरांकडून उचललेला असतो. पुरुषाला केवळ ‘एकच’ गोष्ट स्त्रीकडून हवी असते. ‘ती’ क्लिक झाली की त्याला स्त्री पसंत पडते!
४)आजकाल लग्नापूर्वी स्त्री-पुरुषाला एकांतात बोलू देण्याची मुभा मिळते. प्रचलित भारतीय लग्नसंस्थेतील हा बदल नक्कीच स्वागतार्ह आहे. परंतु व्यक्तीच्या वागण्या-बोलण्याचा प्रतिसाद काही मिनिटांच्या भेटीने उलगडू शकत नसतो. निसर्गनियमानुसार विशेषतः पुरुष नेहमीच स्त्रीवर प्रभाव टाकून तिचा स्वभाव जिंकण्याचा प्रयत्न करीत असल्याने तो अशा क्षणिक भेटीत कमालीचा ‘गुळचट’ बोलण्याचा संभव वाढतो!
५)लिव्ह इन रिलेशनशिपचा पायंडा पडू पाहतो आहे तो निश्चितपणे अनुसरण्यासारखा आहे. या कसोटीनुसार स्त्री-पुरुष काही दिवस (आणि रात्रीही!) ठरवून एकत्र राहतात. अशावेळी एकमेकांची ‘बेडवरील’ अनुरूपता जोखली जात असते आणि ‘हीच कसोटी’ महत्वाची ठरते. नाहीतर छत्तीस गुण जुळलेली जोडपीसुद्धा छत्तीसच्या आकड्यासारखी फारकत घेऊन बेडवर निमूटपणे निजत लग्नाचे ‘जोखड’ ओढत राहिल्याची कैक उदाहरणे देता येतील!
--भोगगुरू कामदेव.   kaamvishva.blogspot.com  

सेक्स आणि सुगंध...

सेक्स आणि सुगंध...

मन पुलकित होण्याचे एक कारण अल्हादी सुगंध हे असते. अचानक प्रफुल्लीत करणारा गंध आल्यास आपण इकडेतिकडे शोध घेऊ लागतो. प्रत्येक व्यक्तीला आपले स्वत्व अधोरेखित करणारा शारीरिक गंध किंवा सुगंध निसर्गतःच लाभलेला असतो. मानवी घ्राणेन्द्रीय असा व्यक्तीकेंद्रित  गंध चटकन ओळखू शकत नसले तरी त्या गंधाचा परिणाम मात्र वर्तनावर घडलेला दिसून येतो. असाच एक अनामिक गंध असतो, कामेच्छा अधीर करणारा!  –भोगगुरू कामदेव.   kaamvishva.blogspot.in
१)स्त्री-पुरुष नजीक आले की एकमेकांचे अतिसूक्ष्मसे शारीरिक गंध त्यांना त्यांच्याही नकळत उमजून येतात. ही व्यक्ती आपल्याला सुयोग्य आहे किंवा नाही याचा पडताळा मेंदूच्या लिम्बिक सिस्टीम नामक केंद्रात घेतला जातो. या गन्धामुळेच व्यक्ती एकमेकांवर अनुरक्त होतात असे शास्त्रज्ञांचे मत आहे.
२)तारुण्यात शरीराच्या संप्रेरकांच्या प्रभावामुळे अशा यौवनगंधाची रेलचेल शरीरात झालेली असते. याच गुंत्यात एकमेकांना आकर्षित करणारा एक सूक्ष्म गंध लपलेला असतो. आवडणारी व्यक्ती जवळ आली असता हा गंध अधिक परिणामकारकरीत्या स्रवू लागतो. तो सुगंध नजीक आलेल्या व्यक्तीला बरोब्बर उमजतो!
३)काही स्त्री-पुरुषांना सेंट किंवा डीओ वापरण्याची सवय असते. अशा व्यक्ती त्यांना स्वतःला आवडणारा सेंट किंवा डीओ मारतात. तो नजीक असणाऱ्या व्यक्तीस आवडेलच असे नाही. परंतु होते असे की जवळ आलेली व्यक्ती जर सर्वथा आवडत असेल तर तो सुगंध त्या व्यक्तीची ओळख म्हणून स्मरणात साठविली जाते आणि तो गंध अचानक आला तरी आवडत्या व्यक्तीची आठवण येऊन मन अधीर होऊन जाते!
४)सेक्स अगोदर होणारी प्रणयक्रीडा एकमेकांच्या यौवनगंधाचा परिचय होण्यासाठी उपयुक्त ठरते. मान, गळा, पाठ, छाती, पोट, मांड्या येथील गंधाच्या तुलनेत काखा आणि गुह्यभागाचा गंध अधिक प्रकर्षाने जाणवतो. तेथील विशिष्ट घर्मग्रंथी कडून हा यौवनगंध आवडत्या व्यक्तीच्या सान्निध्यात जास्त प्रमाणात स्रवला जातो. सर्वांगचुंबने घेतांना हा यौवनगंध नकळत मनावर कोरला जातो. नंतर इतरवेळी देखील तशाच गंधाच्या संपर्कात आल्यावर व्यक्ती कामोत्तेजित होऊ शकते असे सिध्द झाले आहे!
५)काही व्यक्ती शरीराला येणारा दर्प लपविण्यासाठी डीओ किंवा सेंट वापरतात. ते चुकीचे मुळीच नाही. धुम्रपान, मद्यपान, गुटखा आदी व्यसने करणाऱ्या व्यक्तींना हे आवश्यक वाटणे साहजिक आहे. पण अशा तात्पुरत्या मलमपट्टीची गरजच नसते. कारण व्यक्तीचा मूळचा ‘यौवनगंध’ संम्भोगादरम्यान व्यक्त होतच असतो. त्यामुळे डीओ च्या कितीही जाहिराती करून प्रोडक्ट माथी मारण्याचा उद्योग भरभराटीस येत असला तरी स्वत्व जपणारा यौवनगंधच नेहमी योग्य ते ‘काम’ करतो हे लक्षात ठेवावे!
--भोगगुरू कामदेव.   kaamvishva.blogspot.com  

स्त्रीचे सहकार्य...

स्त्रीचे सहकार्य...

पुरुषाचे कामोत्तेजन जसे लवकर होते, तसेच तो स्त्रीच्या आधीच विर्यच्युती होऊन कामतृप्त होत असतो. स्त्रीचे सहकार्य लाभले तर अनेक अर्थांनी संभोग हा सम्यक भोग म्हणून घडवून आणता येतो. नाहीतर तो संभोग एकसुरी ठरण्याचा धोका असतो. कधी पुरुष उत्तेजित होऊन स्त्रीला पटकन रेडी होण्याची घाई करू लागतो तर कधी स्त्री अतृप्त राहिल्याने पुरुषाच्या झटकन विर्यच्युती होण्याच्या क्रीयेबाबत संभ्रम व्यक्त करते, प्रसंगी नाना शंका-कुशंका उपस्थित करते. पेरणी करायचीय पण मातीची मशागत नीट न झाल्याने पाउस पडूनही काही उपयोग होत नाही अगदी तसेच संभोगक्रियेबाबत घडते! हे टाळण्यासाठी स्त्रीचे संभोगासाठी यथोचित सहकार्य पुरुषाला अपेक्षित असते.
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)पुरुषाची कामोत्तेजक संवेदना स्त्रीपेक्षा सहापट अधिक वेगवान असल्याने शरीरसुखाच्या केवळ कल्पनेनेच तो उत्तेजित झालेला असतो. पुरुषाच्या मनातील जलद घडामोडींमुळे त्याचे लिंग तात्काळ ताठर बनते आणि तो स्त्रीकडे थेट संभोगाची मागणी करतो. याउलट स्त्री संथ गतीने संभोगाला तयार होणारी असल्याने दोघांचा हिरमोड होऊ शकतो. कैकवेळा पुरुषाला सांगून जमत नाही, त्याला संभोगापूर्वीची कामक्रीडा, प्रणयक्रीडा शिकवावी लागते!
२)वैवाहिक जीवनाच्या सुरुवातीला यशस्वी कामक्रीडा तडीस नेण्यात पुरुष असमर्थ ठरतो. तो नेहमी प्रत्यक्ष संभोगास आतुर असतो. यावेळी स्त्रीने त्याची मानसिकता लक्षात घेऊन स्वतःलाच ‘रेडीपझेशन’मध्ये ठेवणे गरजेचे ठरते. ते स्त्रीने समरसून केले तर दोघांनाही मिलनाचा परमानंद लाभेल.
३)उथळ पाण्याला खळखळाट फार असतो, हे पुरुषाच्या बाबतीत तंतोतंत जुळते. त्याची कामवृत्ती तत्पर, तातडीने, जलदतेने कार्यप्रवण होणारी असल्याने तो तात्काळ वीर्यस्राव करून मोकळा होण्याच्या वाटेने जातो. हे अनेक पुरुषांच्या बाबत घडत असते. यालाच ‘शीघ्रपतन’ म्हणतात. ही शीघ्रता टाळण्यासाठी सर्वस्वी स्त्रीचे सहकार्य गरजेचे ठरते. उधळणाऱ्या मत्त घोड्याला लगाम घालण्याचे मुख्य कार्य स्त्रीकडेच येते!
४)स्त्रीने पुरुषाला प्रणय कसा करावा, तिला पुरुषाने कसे, कोठे आणि कितपत (कामोद्दीपित करणारे) स्पर्श करावेत हे शिकवितांना पुरुष अतिरिक्त उत्तेजित होणार नाही याचीही काळजी घ्यावी लागते. स्त्रीने पुरुषाकडून स्वतःला आधी व्यवस्थित उत्तेजित करून घ्यावे आणि नंतरच पुरुषाला तयार करणे अपेक्षित आहे. म्हणजे उतू जाणारे दूध ज्योत कमी करून थोपविता येते, तसा हा प्रकार स्त्रीला आमलांत आणता येतो!
५)स्त्री नेहमीच कामातूर असत नाही. तिला अनेक प्रापंचिक जबाबदाऱ्यांची कसरत पार पाडावयाची असल्याने स्त्रीच्या मनात संभोगाची क्रिया केवळ दहाच टक्के उरलेली असते. त्यामुळे शयनगृहात शिरतांना तिला सर्व विचारांची जंत्री दाराबाहेर सोडूनच आत शिरावे लागते. उत्तेजित पुरुषाला व्यवस्थित हाताळून स्वतःही कामक्रीडेत रममाण होत पुरुषाच्या नैसर्गिक कामवृत्तीला सहकार्य केले तर संभोगक्रियेचा ‘सम्यक भोग’ होण्यास वेळ लागणार नाही...
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com  

शिस्नाचे कार्य...

शिस्नाचे कार्य...

निसर्गनियमानुसार पुरुषाने आपल्यासारखी प्रजा निर्माण करणे घडून येते. यासाठी पुरुषाचे लिंग हा अवयव महत्वाचे कार्य पार पाडत असतो. स्त्रीचे गर्भधारणेचे अवयव अंतस्थ असल्याने तिथपर्यंत शुक्राणू पोहचविणे हेच शिस्नाचे काम असते. एखाद्या पिचकारी सारखे शुक्रजंतू योनीत सोडले जाणे इतकेच कार्य लिंगाकडून अपेक्षित असते. हे अपोआप घडणे आणि मुद्दाम घडवून आणणे यात बराच फरक असतो. त्यासाठी पुरुषाचे लिंग कसे कार्य करते ते समजून घेणे आवश्यक आहे.
–भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)पुरुषाला ठरवून लिंगात ताठरपणा आणताच येत नसतो. अमुक वाजून तमुक मिनिटांनी माझे लिंग ताठ झालेच पाहिजे असे ठरवून लिंग ताठ होत नसते. ही प्रक्रिया सर्वस्वी स्वायत्त मज्जासंस्थेमार्फत घडवून आणली जाते. त्यावर पुरुषाचे नियंत्रण नसते. त्यामुळे योग्य त्या कामोत्तेजक भाव-भावना निर्माण झाल्या तरच शिस्न ताठर होऊ लागते.
२)कामुक स्वप्नरंजन, स्त्रीची नग्नता पाहणे, लिंगाला कामुक स्पर्श होणे यांमुळे पुरुष कामोत्तेजित होतो व लिंगाकडील रक्तप्रवाह आपोआप वाढला जाऊन लिंग स्फुरण पावू लागते. शिस्नातील रक्तवाहिन्या तट्ट होऊन लिंगाची जाडी तसेच लांबी वृद्धिंगत होते.  अशावेळी योनीची घट्ट पकड लिंगावर बसत राहिल्यास ते आणखीनच कडक होत राहते.
३)ताठरलेल्या शिस्नातून चिकट असे चार पाच बिंदूस्राव बाहेर येतात. त्यांमुळे योनीतील लिंगाचा प्रवेश सुकर होऊ शकतो. लिंग योनीत प्रविष्ट केल्यानंतर पुरुष जघनभागाची मागेपुढे अशी हालचाल करू लागतो. या पुढेमागे होण्याने शिस्नाच्या कामसंवेदना अधिक वाढून उत्कट क्षणाची अनुभूती पुरुषाला येऊ लागते. लिंग खूपच ताठर होऊन योनीत खोलवर जाऊ लागते. सर्व शरीरात, नसांनसांत कामसंवेदना पसरू लागतात.
४)साधारणतः तीन मिनिटांपर्यंत ही स्थिती चालू राहिल्यास वीज चमकावी तशी अनुभूती लाभून पुरुषाचा बांध फुटतो व चार-पाच आचके शिस्नाला बसून वीर्यच्युती होते. या स्फोटक क्रियेवर पुरुषाचा अंमल चालत नसतो. कामसंवेदना पराकोटीला पोचल्या की विर्यच्युती होऊन जाते. ज्याप्रमाणे अनावर झालेली शिंक वेळीच आवरता येत नाही, त्याप्रमाणेच विर्यच्युती अजिबात थोपविता येत नाही. फारफार तर जघनभाग पुढेमागे करण्याची क्रिया काही क्षण थांबवून जवळ येणारा उत्कट बिंदू जरासा लांबविता येऊ शकतो.
५)पुरुषाची विर्यच्युती झाली की तो कामतृप्त होतो. शिस्न ढिले किंवा शिथिल पडू लागते. विर्यच्युती नंतर काही कालावधी जाईपर्यंत लिंग पुन्हा ताठ होऊ शकत नाही. त्यामुळे पोर्नक्लिप मध्ये दाखवतात तसे पुरुषाला एकाचवेळी अनेकदा विर्यच्युती घडवून कामतृप्ती लाभत नसते. चित्रफितीत जे दाखवतात ते अवास्तव आणि अशक्य असते. प्रत्यक्षात तसे घडत नाही. पुरुष तासनतास संभोग करू शकत नाही. बराच काळ संभोग चालू राहिला तर थकवा येऊन लिंग आपोआप शिथिल पडते.
--भोगगुरू कामदेव.   kaamvishva.blogspot.com  

शिस्नाची शरीररचना...

शिस्नाची शरीररचना...


पुरुषाचे लिंग हा शरीराच्या बाहेरील बाजूस असलेला प्रभाग असल्याने स्पष्ट दृगोचर होत असतो. मात्र त्यामागील रचना जरा गुतागुंतीची असते. शिस्नाच्या ठिकाणी कामोद्दीपन केंद्रे एकवटलेली असतात. त्यामुळे ते ताठर बनते. तसेच लिंगाच्या पुढील टोकाला एक छोटे छिद्र असून त्यातूनच मूत्रविसर्जन आणि वीर्यच्युती होत असते. म्हणजेच स्त्रीच्या योनीमध्ये असणारे तीन प्रभाग कामोद्दीपन, मूत्रविसर्जन आणि योनिद्वारे संभोग अशी वेगवेगळी कार्ये करतात. तसे पुरुषाच्या लिंगात वेगळे प्रभाग नसून वरील तीनही कार्ये एकाच अवयवाने सिध्द होत असल्याचे दिसते. –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)प्रौढ पुरुषाचे लिंग हे ताठर अवस्थेत साधारणतः तिने ते चार सेमी जाड आणि चार ते सहा इंच लांब होते. शिस्नावर ‘लिंगचर्म’ नामक पातळ त्वचेचे आवरण असते. ते मागे घेतल्यावर अंडाकृती गुलाबी लालसर रंगाचा ‘शिस्नमणी’ दिसतो. कधी कधी काही पुरुषांत ही त्वचा अजिबात मागे जात नाही, आणि संभोगादरम्यान योनीत लिंग प्रविष्ट होत असतांना ती त्वचा किंचीतशी फाटून मागे जाते, याला ‘पुरुषाचा कौमार्यभंग’ म्हणता येईल. काहीवेळा मागे गेलेली अशी घट्ट त्वचा अजिबात पुढे येत नाही, शिस्नमणी काळानिळा होऊन टम्म फुगतो, अशावेळी तातडीने शस्त्रक्रिया करून ‘सुंथा’ करावा लागतो!
२)शिस्नाच्या मूलभागी लोंबणारी त्वचेची पिशवी असते. त्यात दोन गोट्या सदृश ‘वृषणे’ असतात. यातच शुक्राणू निर्माण होतात. शुक्राणूंचे तपमान योग्य राखण्यासाठी ही वृषणे आखडतात किंवा लोंबतात. विर्यच्युतीच्या वेळी ही वृषणे इतके आखडतात की शिस्नाच्या मूलभागी दिसेनाशी होऊन त्यातील शुक्राणू मूत्रवाहिनीत ढकलले जातात.
३)शिस्नमण्याच्या खालील बाजूस जेथे वरील त्वचा मण्याला चिकटलेली असते तेथे अधिक चेतातंतू असल्याने पुरुषाची कामोद्दीपित करणारी केंद्रे एकवटलेली असतात. हा बिंदू पुरुषाला त्वरित उत्तेजित करण्यासाठी उपयुक्त असतो. ताठरलेल्या लिंगाला अधिक रक्तपुरवठा झाल्याने कामोत्तेजक संवेदना देखील जास्त प्रमाणात ग्रहण केल्या जातात.
४)पुरुषाचे लिंग हा स्नायूंनी बनलेला मांसल प्रभाग असला तरी त्यात सूक्ष्म रक्तवाहिन्यांचे भरगच्च जाळे असते. ज्यावेळी लिंग शिथिल असते त्यावेळी ते कमालीचे नरम आणि लिबलिबीत लागते. मात्र जेव्हा पुरुष उत्तेजित होतो तेव्हा रक्तपुरवठा वाढल्याने रक्तवाहिन्यांमध्ये रक्त भरले जाते आणि रक्ताचा शरीराकडे जाणारा मार्ग स्नायूंनी रोखला जाऊन ते अधिकाधिक ताठर बनत जाते, इतके की एखादे कडक लाकूड भासावे!
५)स्त्रीला पुरुषाच्या लिंगाचे अजिबात आकर्षण नसते. पोर्नक्लिप मध्ये दाखवतात तसे स्त्रीला पुरुषाच्या शिस्नाशी खेळावे, ते ओठांनी चोखावे असे बिलकुल वाटत नसते. शिवाय लिंगाचे कार्य शुक्राणू योनीत पोहचविणे इतकेच असल्याने त्याच्या जाडीशी वा लांबीशी स्त्रीला काहीच घेणेदेणे नसते. ते पुरेसे उत्तेजित होऊन योनीप्रविष्ट होत असेल तरी काहीच प्रश्न उरत नसतो. ‘शिस्न लांब व जाड असावे तरच स्त्री कामतृप्त होईल,’ हा केवळ पुरुषाचा पोकळ भ्रम असतो!
--भोगगुरू कामदेव.   kaamvishva.blogspot.com  

स्त्रीच्या गुह्येंद्रियाचे कार्य...

स्त्रीच्या गुह्येंद्रियाचे कार्य...

पुरुषाला जसे स्वतःच्या लिंगाचे आकर्षण असते तसे स्त्रीला स्वतःच्या योनीबद्दल आकर्षण नसते. याला प्रमुख कारण म्हणजे पुरुषाची कामोत्तेजित करणारी केंद्रे शिस्नात एकवटलेली असतात. तर स्त्रीची कामोत्तेजित करणारी केंद्रे मान, गळा, ओठ, पोट, स्तने, मदनिका अशी सर्वांगीण असतात. स्त्रीच्या योनीची रचना माहिती झाल्यावर त्यांतील प्रदेशाचे कार्य माहीत करून घ्यावे लागते. कारण मदनिका, मूत्रमार्ग आणि योनी यांचे कार्य पूर्णतः वेगवेगळे असते. –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)मदनिका किंवा शिस्निका या प्रदेशाच्या हळूवार उत्पिडनाने स्त्री कामोत्तेजित होते. कामसंवेदनांचे ग्रहण केंद्र शिस्निकेच्या ठिकाणी असते. या संवेदनामुळे मदनिका शिस्नासारखी ताठर होते परंतु तिची लांबी आत शोषली गेल्याने बाहेरून शिस्निका उत्तेजित झाल्याचे दिसत नाही.
२)मुत्राद्वारातून मूत्र बाहेर टाकले जाते. कामक्रीडेत या प्रदेशाचा सहभाग जवळजवळ नसतोच. मात्र संभोगापूर्वी मूत्रविसर्जन करावे, कारण जोराची लघवी लागलेली असतांना केला जाणारा संभोग कष्टदायक ठरू शकतो. किंवा कामतृप्ती नंतर जी शिथिलता येते तेव्हा अनाहूतपणे मूत्र विसर्जित होण्याचा संभव असतो.
३)कामोत्तेजित झाल्यावर मुत्रद्वाराच्या खाली असलेल्या योनीद्वाराचे काही प्रमाणात विस्फारण होते. योनीत कामसलील स्रवू लागते व योनीमार्ग ओलसर आणि शिस्नप्रवेशासाठी गुळगुळीत होऊन जातो. योनीच्या भोवती स्नायूंचा वेढा असल्याने लिंगाला पकडून ठेवणे त्यावर दाब देणे असे कार्य घडून येते.
४)वरील विवेचन वाचल्यास असे लक्षात येईल की स्त्रीच्या योनीतील तीनही शरीर भाग वेगवेगळे कार्य करतात. शिस्निका पुरुषाच्या शिस्नाप्रमाणे कामोद्दीपित होण्याचे कार्य करते मात्र त्यातून पुरुषाच्या लिंगासारखे वीर्य बाहेर पडत नाही किंवा त्यांतून मूत्रसुद्धा येत नाही. कामतृप्तीसाठी हे केंद्र उत्तेजित राहणे आवश्यक असते.
५)योनीमार्गाच्या आत दीड ते दोन सेंटीमीटर नंतर संवेदना नाहीशा होत असल्याने संभोगादरम्यान योनीचे कार्य केवळ लिंगाला घट्ट पकडून उत्तेजित ठेवणे इतकेच असते! त्यामुळे पुरुषाचे लिंग लांब असले काय, आखूड असले काय किंवा कमी जाडीचे असले काय योनीमार्गाला शिस्नाच्या लांबी-जाडीच्या संवेदना जाणवत नसतात. म्हणून योनीमार्गात शुक्राणू पोचवणे इतकेच कार्य लिंगाकडून अपेक्षित असते. योनीमार्ग पुढे वीर्यग्रहणाचे कार्य करतो. तसेच ऋतूस्राव आणि अपत्याचा जन्म योनीमार्गेच होतो.
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com  

योनीची रचना...

योनीची रचना...

आजही सेक्स ही अंधारात केली जाणारी कृती असून पुरुषाला आपल्या शिस्नाचा स्त्रीच्या योनीत होणारा प्रवेश स्त्रीकडूनच करून घ्यावा लागतो! काही पुरुष अंदाजानेच योनीत लिंगप्रवेश करू शकतात. पहिल्या प्रयत्नातच योनिद्वार सापडले आणि लिंग प्रवेश सहज झाला असे कधीच होत नसते. स्त्रीच स्वतःच्या हाताने लिंगाला योग्य मार्ग दाखवून शिस्न आपल्या योनीत सारून घेत असते. स्त्रीला संभोगावेळी उजेड असलेला आवडत नसल्याने योनीची नेमकी शरीररचना पुरुषाला अवगत होत नाही. स्त्रीचा ‘गुह्येंद्रीय’ भाग शब्दाप्रमाणेच गहन, अगम्य राहतो. योनिद्वार नेमके कुठे आहे हे पुरुषास ‘यशस्वी संभोगाच्या’ हेतूने माहीत असावयास पाहिजे.  –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)पुरुषाचे गुह्येंद्रीय म्हणजेच शिस्न हे पाहताच क्षणी लक्षात येते. तसे स्त्रीच्या योनीचे नसते. स्त्रीच्या गुह्येंद्रियात मदनिका, मूत्रद्वार आणि योनिद्वार असे छुपे शरीर प्रदेश असतात. छुपे अशासाठी की ते सहजासहजी दिसत नाहीत. मोठे भगोष्ठ आणि आतील लहान भगोष्ठ यांनी वरील तिन्ही रचना पूर्णतया झाकून ठेवलेल्या असतात. योनिभगोष्ठ विलग झाल्याशिवाय ते दिसत नाहीत. हे प्रदेश संभोगाच्या दृष्टीने महत्वाचे असून त्यांची रचना पुरुषाला जाणून घ्यावीच लागते.
२)पुरुषाचे लिंग गुदद्वारापासून बरेच वरील दिशेला असते तर स्त्रीची योनी गुदद्वारानजीकच एक ते दोन इंचावर असते. त्यामुळे योनिद्वारात शिस्न प्रविष्ट करतांना स्त्रीने आपल्या मांड्या विलग करून वर उचललेल्या असाव्या लागतात. तरच उपरोक्त तीनही प्रदेश दिसू शकतील. या तीनही रचनांमध्ये काही सेंटीमीटर अंतर असल्याने हे भाग अगदी जवळजवळ एकवटलेले असतात.
३)महाभगोष्ठ विलग केल्यावर वरील टोकाला मदनिका किंवा शिस्निका असते. पुरुषाचे शिस्न जेथे असते, त्याच ठिकाणी मदनिका असते. फक्त त्यांतून मूत्रविसर्जन होत नाही. मात्र शिस्निकेच्या उद्दिपनाने स्त्रीला कामोत्तेजित करता येते तसेच ती कामतृप्तही होते. मदनिकेला हळुवार स्पर्श अधिक सुखद वाटतो. स्त्रीचा हा तसा बराच नाजूक अवयव समजावा.
४)महाभगोष्ठ विलग केल्यावर आतून पातळ त्वचेचे लघु भगोष्ठ असते. लहान पाकळ्या वरील बाजूस एकत्र येऊन शिस्निकेला जोडलेल्या असतात. त्या बिंदू खाली मूत्रद्वार असते. काहीवेळा शुचिता पाळली न गेल्यामुळे लगेच इन्फेक्शन होऊन स्त्रीला मूत्रदाह (उन्हाळी लागणे) होतो. बहुदा पहिल्या रात्रीनंतर हा त्रास होतो म्हणून त्यास हनिमून सिस्टायटीस म्हणतात.
५)मूत्रद्वाराच्या खालील बाजूस योनिद्वार असते. हे एका पातळ त्वचेने झाकलेले असते, ज्यास योनीपटल म्हणतात. प्रथम संभोगाच्यावेळी हे विदीर्ण होते, फाटते या बदलास कौमार्यभंग म्हणतात. परंतु काही व्यायाम प्रकार, सायकलिंग यांमुळेसुद्धा ते फाटू शकते. ते पटल अविद्ध असणे म्हणजे स्त्री कुमारी आहे, किंवा ते फाटले तर स्त्रीचा आधी पुरुषाशी शरीरसंबंध झाला होता या शंकांना वाव देता येत नाही. योनीद्वारातून लिंगप्रवेश केला असता शुक्राणू गर्भाशयापर्यंत पोहोचले जातात.
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com  

संभोगोत्सुक पुरुष...

संभोगोत्सुक पुरुष...


पुरुष जरी लगेच रंगात येत असला तरी स्त्रीला ते काहीवेळा बिलकुल समजत नाही. पुरुषाला सेक्स हवा आहे हे स्त्रीला पटकन ताडता येत असले तरी त्याने तत्पूर्वी दिलेले काही संकेत ओळखून स्त्रीने अगोदरच तयारीला लागणे महत्वाचे असते. दोघांनीही रुची दाखविली, रस घेतला तर कामतृप्ती निश्चित असते. पुरुष नेहमीच तयार असतो पण स्त्रीने स्वतःला सेक्ससाठी तयार होण्यासाठी पुरुषाने दिलेले संकेत ओळखता येणे गरजेचे असते. स्त्रीची तयारी नसतांना होणारा संभोग स्त्रीसाठी क्लेशदायक ठरतो. म्हणून पुरुषाचे हेतू पटकन लक्षात घेऊन त्याप्रमाणे कार्यवाही करणे स्त्रीला आवश्यक असते. काय असतात संभोगोत्सुक पुरुषाची लक्षणे? –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com
१)संभोगोत्सुक पुरुष लवकर घरी येतो किंवा स्त्रीला लवकर आवरण्याची घाई करतो. ‘मुलांना लवकर झोपव’ असेही सुचवतो. त्यावरून स्त्रीने जाणून घ्यावे की आज पुरुषाला ‘लव’करत झोपायचे आहे! काही पुरुष सफाचट शेव्हिंग करून आल्यावर आपल्या हनुवटीवरून बोटे फिरवून तो स्त्रीला काही सुचवू इच्छितात. ‘आज काय विचार आहे?’ याअर्थी पुरुष भिवया उडवतो व मादक असे हास्य त्याच्या डोळ्यांतून विलसते.
२)पुरुषाने कधीतरी गजरा किंवा फुले किंवा स्त्रीच्या आवडीची वस्तू आणली की समजावे हा मामुलीसा ‘नैवेद्य’ असून पुढे त्याला गाभाऱ्यात शिरून ‘दर्शन’ घ्यावयाची इच्छा निर्माण झाली आहे!
३)संभोगोत्सुक पुरुषाने पटकन काढता येतील असा पोशाख आवर्जून केलेला असतो. स्त्रीला आवडणारा स्प्रे किंवा डीओ मारलेला असतो. कधी कधी काही पुरुष स्त्री येण्याआधीच बेड आवरतात, बेडशीट बदलतात, रूमफ्रेशनर मारून सर्व तयारी करून ठेवतात.
४)संभोगोत्सुक पुरुष स्त्रीशी बोलतांना चावट गप्पा मुद्दाम मारतो. अश्लील विनोद किंवा सेक्सी जोक्स सांगू लागतो. पुरुष स्त्रीच्या जरा जास्तच नजीक जाण्याचा प्रयत्न करतो. तिला मिठीत घेत चुंबने घेऊ लागतो. स्त्रीचे स्तन कुरवाळू लागतो. ती पटकन उत्तेजित व्हावी असे स्पर्श करू लागतो.
५)पुरुषाला थेट संभोग हवा असल्याने कामोत्तेजित पुरुष लगेच जाणता येतो. त्याचे लिंग त्याच्या वस्त्रांवरूनही लक्षात येण्याजोगे स्फुरण पावत असते. पुरुषाचे शिस्न ताठर होणे हे त्याच्यात निर्माण झालेल्या संभोगोत्सुकतेचेच लक्षण असते.
वरील सर्व संकेत प्रत्येक पुरुष देईलच असे नाही. काही पुरुष थेट मागणी करतील किंवा थेट विषयाला हात घालतील. अशावेळी स्त्रीने पुरुषाला जरासे थोपवीत तिला आवडेल तसा प्रणय त्याच्याकडून रंगवून घ्यावा आणि ‘शयनेषु रंभा’ ही उक्ती सार्थ करावी!
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in  

प्रणयोत्सुक स्त्री...

प्रणयोत्सुक स्त्री...

पुरुषाची कामोत्तेजना लगेच होत असल्याने तो नेहमीच ‘संभोगोत्सुक’ असतो. मात्र बऱ्याचवेळा असे घडते की स्त्री ‘प्रणयोत्सुक’ नसते. मागे सांगितल्याप्रमाणे स्त्रीला संभोगापेक्षा प्रणयात अधिक रुची असते. स्त्रीचा ‘कल’ पुरुषाला स्पष्ट होत नाही. स्त्री सेक्ससाठी ‘रेडी’ आहे की नाही, हेच कधीकधी पुरुषाला कळत नाही. काहीवेळा स्त्री सेक्ससाठी इंटरेस्ट दाखवीत नाही. अशावेळी पुरुषाने घाई करून केलेला सेक्स वेदनादायी ठरतो किंवा ती एक प्रकारची बळजबरीच असते! परंतु जेव्हा कधी स्त्रीला प्रणयाची ओढ लागते तेव्हा स्त्री तिच्याही नकळत काही अस्पष्ट हालचाली, काही अस्फुटसे संकेत पुरुषाला देत असते. ते अचूक ओळखणारा पुरुष आदर्श समजला जातो... –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)सर्वच स्त्रिया सेक्ससाठी लगेच राजी होत नसतात. परंतु ज्यावेळी स्त्रीला प्रणय हवासा असतो तेव्हा त्यांच्या काही हालचाली पुरुषाला समजल्याच पाहिजेत. प्रणयोत्सुक स्त्री रोज करते त्यापेक्षा अधिक नीटनेटका शृंगार करते. हा महत्वाचा बदल पुरुषाने जोखलाच पाहिजे. तिने तिची केशभूषा बदललेली असते. मोजकेच पण लक्षणीय अशीच स्वर्ण आभूषणे-अलंकार तिने ल्यालेले असतात. स्त्री आकर्षक  व रोचक वस्त्रे परिधान करते. तिचा मेकअप देखील वाखाणण्याजोगा झालेला असतो. ती पुरुषाची आवडीने वाट पाहत असल्याचे जाणवते.
२)वरील बदल पुरुषाला काही कारणास्तव जाणता आला नाही तर स्त्री खट्टू होतेच पण काही क्षणात स्वतःला सावरून पुरुषाला नेत्रकटाक्षाने काही आव्हानात्मक संकेत देते. या कामुक नजरेसोबत स्त्री आकर्षक स्मितहास्य रेखाटत असते. नेहमीच्या नजरेपेक्षा ‘पौरुषा’ला आव्हान देणारी ही नजर फार कमी पुरुषांना ओळखता येते. या नजरेला नजर भिडवून प्रत्युत्तर देणारा पुरुषच ते आव्हान जाणू शकतो. नजर चोरणारे पुरुष पळपुटेच ठरतील यात शंका नाही!
३)नजरानजर झाल्यावर स्त्रीच्या गालांवर लालिमा चढल्याचे जाणवते. तिचे ओठ जरासे थरथरू लागतात. बोलतांना स्त्रीचे अधर जरासे अडखळतात. चेहऱ्यावर रक्तिमा जमा होऊ लागतो. स्त्रीला शहारून आल्याचे भास होतात आणि ते स्त्रीच्या रोमांचित होण्याने पुरुषाला जाणता येतात. स्त्रीच्या त्वचेवरील लव आणि केस स्पंदन पावू लागतात. यासाठी पुरुषाने सूक्ष्म दृष्टीचा चाणाक्षपणा दाखविला पाहिजे.
४)इतके करूनही पुरुष अचल राहिला, ढिम्म दिसला तर स्त्री आपल्या कामुक प्रणयरम्य हालचालींतून पुरुषाला संकेत देते. पायांवर पाय घेत पैंजणांचा मंजुळ नाद करते. पुरुषाचे लक्ष वेधण्यासाठी मोहक चालते. ओठांमध्ये किंवा दातांमध्ये करंगळी घेत मादक नजरेने पुरुषाकडे पाहू लागते. नजरानजर होताच स्त्री भृकुटी हलवून किंवा नेत्रांचे विभ्रम निर्माण करून ‘मला जवळ घे ना...’ असे पुरुषाला सुचविण्याचा प्रयत्न करते. पुरुषाच्या जवळ जाऊन त्याला नाजूक बोटांनी स्पर्श करणे हा स्त्रीचा पुढील संकेत असतो.
५)आणखी थेट संकेत देण्याच्या प्रयत्नात स्त्री आपले ‘पुष्टत्व’ पुरुषापुढे पेश करते. स्त्री आपले गोलाकार नितंब आणखी पुष्ट कसे दिसेल याचा प्रयत्न करू लागते. जोरात आणि खोल श्वास घेऊन छातीवरील उन्नत उरोजांचे दर्शन आणि स्पर्शन पुरुषाने करावे या हेतूने स्तनांना हलकेच आंदोलने देऊ लागते. दातांखाली ओठ घेऊन चावत मधाळ आणि कामसूपणे पुरुषाला नखशिखांत न्याहाळू लागते. तिचे हात तिच्याच उरोजांवरून आकर्षकरीतीने फिरू लागतात...
वरील सर्वच्या सर्व संकेत प्रत्येक स्त्री देईलच असे नाही. पहिलाच संकेत जर पुरुषाला कळला नाही तर स्त्री रागावून मनातल्या मनात म्हणते... ‘येडं कुठलं...!’
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com  

स्त्रीचे भौतिकसुख आणि शारीरिकसुख...

स्त्रीचे भौतिकसुख आणि शारीरिकसुख...


बंगला, गाडी, जमीनजुमला, नोकरचाकर... ही भौतिकसुखे स्त्रीला खुणावतात. सर्व अपेक्षा, आशाआकांक्षा, सूप्त हेतू फलद्रूप व्हावेत हे कोणत्याही स्त्रीला वाटत असतेच. सर्वच स्त्रियांना ही भौतिकसुखे प्राप्त होतात असे नाही. तर काही स्त्रियांपुढे अशी सुखे हात जोडून उभी असतात. त्या किती सुखी समाधानी असतील असा विचार सामान्य स्त्रीच्या मनात येणे साहजिक आहे. सामान्य स्त्रीला जिच्याकडे अशा सोयी-सुविधा-सुखासीनता नाही तिला श्रीमंत स्त्रीबाबत असूया वाटणे क्रमप्राप्त असते. तरीही गरीब स्त्रियांच्या चेहऱ्यावर तजेला, समाधान, सर्वकाही लाभल्याचे सुख विलसत असते, त्याउलट श्रीमंत स्त्रिया खिन्न, दुर्मुखलेल्या, कष्टी आणि काहीतरी उणीव राहिली असल्याने असमाधानी असल्याचे दिसते... असे का?  --भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)कोणत्याही स्त्रीला भौतिक सुखाऐवजी शारीरिक सुख जर जास्त परिणामकारकतेने मिळाले तर ती अधिक सुखी, समाधानी दिसून येते. एक परीक्षण अहवाल असे सांगतो की श्रीमंत स्त्रियां जरी भौतिकसुखात लोळत असल्या तरी शरीरसुखाला वंचित असतात, काय असतील याची करणे? यांचा अभ्यास करतांना सेक्स तज्ञांना अनेक नवीन निष्कर्ष काढता आले.
२)काही स्त्रिया मूलतःच असमाधानी वृत्तीच्या असतात. त्यांच्यासाठी पुरुषाने कितीही कष्ट उपसले तरी त्यांची हाव, ईर्ष्या, गरजा, अजून काहीतरी मिळविण्याची भूक काहीकेल्या कमी होत नाही. अशा स्त्रियांची कपाटे असंख्य कपडेलक्ते, दागदागिने यांनी ओसंडून वाहत असतात तरी त्यांचे समाधान होत नसते. ‘अजून पाहिजे, अजून पाहिजे’ असा तगादा त्या पुरुषाकडे लावतात. त्यामुळे पुरुष झपाटून काम करीत राहतो. स्त्रीच्या सर्व इच्छा पूर्ण करण्याच्या हट्टापायी त्याचे कामक्रीडेवरील लक्ष विचलित होत राहते, परिणामी त्यांना सतत कार्यमग्न असणाऱ्या पुरुषाकडून शरीरसुख लाभत नाही. अशी स्त्री ‘काम’अतृप्त राहून तिची असमाधानी वृत्ती वाढतच राहते.
३)याउलट गरीब स्त्रीच्या गरजा मात्र कमालीच्या कमी असतात. शिवाय ‘आहे त्यात’ सुख मानण्याची समाधानी वृत्ती तिच्यात असते. गरजाच कमी म्हटल्यावर त्या झोपडीतला पुरुष निश्चिंत असतो. खूप काबाडकष्ट करण्याच्या भानगडीत पडत नाही. माफक काम करून त्याला रोजीरोटी मिळेल इतका पैसा कमावता येत असतो. त्यामुळे साहजिकच रात्री घरी परततांना त्याच्या मनात स्त्रीला कामतृप्त करण्याचे नियोजन ठरलेले असते. त्याप्रमाणे कामक्रीडा करीत तो स्त्रीला कामोत्तेजित करून तृप्त करतो.
४)सर्व सुखसोयींनी युक्त असलेली स्त्री खूप सुखी, समाधानी असायला हवी पण तसे नसते. ज्या ठिकाणी सर्व सुखे हजर असतात, त्या घरातील पुरुषाला सुद्धा बरेच कष्ट, खूप कार्यक्षमता दाखवत पैसा कमवावा लागतो. खर्चाची बाजू वाढत जाते म्हणून अधिक कमाईची लालसा पुरुषाच्या मनात असते, परिणामी त्याचे सर्व लक्ष इनकम कसा वाढवावा या भोवतीच फिरत राहते.
५)अशा वेळी पुरुषाचे मन प्रणय, प्रेम, कामक्रीडा यांत रमत नाही आणि स्त्रीला अपेक्षित असणारा कामोद्दीपनाचा स्पर्श पुरुषाकडून होत नाही. केवळ यांत्रिकता त्या स्पर्शात असते. पटकन उरकण्याची क्रिया म्हणून तो संभोग करतो. त्यात रममाण होत नाही. त्याला स्त्री उत्तेजित करण्यापेक्षा आपली विर्यच्युती होऊन कामतृप्त होणे अधिक योग्य वाटू लागते. वेळेअभावी पुरुष स्त्रीला फक्त उपभोगतो, ज्यामुळे ती अतृप्त राहते, समाधानी दिसत नाही.
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com  

अश्लीलता पाहणे योग्य की अयोग्य?

अश्लीलता पाहणे योग्य की अयोग्य?


‘श्लील किंवा अश्लील हा वस्तूचा गुण नसून माणसाच्या मेंदूचा गुण आहे!’ –प्रा. र. धों. कर्वे.
‘मानवाचे अन्नविषयक ज्ञान जर त्याला असलेल्या कामविषयक ज्ञानाइतकेच त्रोटक असले असते तर तो चटकन उपाशीच मेला असता!’ –डॉ. डेव्हिड रुबीन.
‘संपूर्णतया श्लीलता असलेले जगातील एकमेव पुस्तक म्हणजे टेलिफोन डिरेक्टरी!’ बर्नोड शॉ.
वरील नामवंताची वक्तव्ये विचारात घेऊन अश्लीलता या संज्ञेअंतर्गत येणारे घटक म्हणजेच- नग्नता दर्शविणारी स्त्री-पुरुषांची चित्रे, नग्नता शब्दांकित करणारी पुस्तके व साहित्य, नग्नतेचा वापर करून संभोगाची रेलचेल असणाऱ्या चित्रफिती हे पाहणे-वाचणे योग्य आहे की अयोग्य? याचा उहापोह केला जावा... --भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)अश्लीलता पाहिली असता व्यक्ती कामोद्दीपित होते, तिचा कामविषयक ‘कोंडमारा’ कमी होतो, तिचे कामविषयक भावनांच्या उद्दिपनाने मनोरंजन होते. ताणतणाव निवळतात असे अनेक तज्ञांचे मत आहे. पोर्नोग्राफी पाहिल्याने लैंगिक गुन्हे घडतात याला काहीही शास्त्रीय आधार नाही असेही सिद्ध झालेले आहे!
२)पोर्नोग्राफी पाहिल्याने किंवा कामुक पुस्तके, कादंबऱ्या वाचल्याने व्यक्ती पुढील चोवीस तास कामोद्दीपित राहू शकते. ज्या व्यक्तींना चटकन कामोद्दीपित होता येत नाही अशा व्यक्तींसाठी अश्लीलता पाहणे हा उपचार सेक्स थेरपिस्टकडून आमलात आणता येतो.
३)संभोगक्रियेत तोचतोचपणा येत राहिल्याने सेक्स कंटाळवाणा ठरू शकतो, अशा दाम्पत्यांसाठी पोर्नोग्राफी पाहून नवनवीन संभोगासनांचा वापर करीत कामक्रीडेतील नाविन्य टिकवून ठेवण्यास मदत होऊ शकते. वयोमानानुसार येणारा अनुत्साह पोर्नोग्राफी पाहिल्यास दूर होऊन पुन्हा नव्या जोमाने कामोद्दीपित होता येते.
४)अश्लीलता पाहण्याचे वरील महत्वाचे फायदे जरी असले तरी काही तोटे मात्र संभवतात. विशेषतः पोर्नोग्राफीचा अधिक विपरीत परिणाम दिसून येतो. कारण पोर्नोग्राफीत चित्रित केलेला संभोग हा तासनतास चालणारा, अतर्क्य अशी संभोगासने ठसवणारा, स्त्रीवर नेहमीच वरचढ ठरेल किंवा स्त्रीला संभोगात दुय्यम स्थान देऊन अत्याचारासारखे कृत्य अधोरेखित करणारा असाच असतो. प्रेम, प्रणय, कामक्रीडा या स्त्रीच्या दृष्टीकोनातून आवश्यक असणाऱ्या कृतींना फाटा देऊन भलतेच कामसंस्कार करणाऱ्या अशा या पोर्नफिल्म्स असतात.
५)अजाणत्या वयात किंवा उत्सुकता म्हणून पाहिल्या, वाचल्या जाणाऱ्या अश्लील साहित्यात किंवा चित्रफितीत दर्शविलेले कामशास्त्रीय ज्ञान म्हणजे ‘पाण्यात वाळूचा कण शोधण्याइतके’ तुटपुंजे असते की त्याचा विपरीत असर युवक-युवतींवर होऊन ‘आपण जे पाहतो आहोत तेच कामजीवन’ असा त्यांचा गैरसमज होण्याचा संभव अधिक असतो. कामजीवन हा अतिशय विस्तृत असणारा, जीवनाला अर्थ प्राप्त करून देणारा आणि प्रत्येकाने अनुसरण्यासारखा आवश्यक विषय असला तरी या ‘विषया’त आजची युवापिढी पारंगत होऊ इच्छित नाही ही कामशास्त्रीयदृष्ट्या नाचक्कीची बाब आहे!
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in  

बालपणातील कामभावना...

बालपणातील कामभावना...

निसर्गातील पशुपक्ष्यांप्रमाणे मनुष्य प्राण्याला जरी उपजत कामज्ञान असले तरी ते त्रोटक ठरते. कारण पशु-पक्ष्यांचे मैथून उघड्यावर, त्यांच्या आईबापांसमोर, भावंडासह होत असल्याने त्यांना त्यातील ज्ञान घेण्याची अजिबात आवश्यकता भासत नाही. निसर्गाला अपेक्षित असलेली वंशवृद्धीची सहजप्रवृत्ती प्राण्यांमध्ये मुबलकतेने विकसित होतांना दिसते. त्याउलट ‘नग्नता म्हणजे वाईट कृत्य’, ‘संभोग म्हणजे अंधारात करावयाची कृती’, ‘त्याबद्दल चारचौघांत चर्चा करणे म्हणजे पाप किंवा अश्लीलता’ असे चुकीचे संस्कार लहानपणापासून मुला-मुलींवर होत राहिल्याने ‘काम’शास्त्रीय ज्ञान त्यांना आयुष्याच्या शेवटपर्यंत मिळू शकत नाही व ते कामजीवनात अतृप्त राहतात.
म्हणून बालपणातील मुला-मुलींच्या कामभावना वेळीच ओळखून त्यांच्या प्रत्येक प्रश्नाला योग्य उत्तर देऊन त्यांना ‘काम’साक्षर करणे हे अत्यंत महत्वाचे असते.  –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)बालपण हे अनुकरणप्रिय वय असते. मुले-मुली जे पाहतात, ऐकतात तसे करण्याचा, वागण्याचा प्रयत्न करतात. उदा. खोटे खोटे भातुकलीचे खेळ खेळतांना मुली आई तर मुले बाबा बनतात, एकत्र निजतात! किंवा एखादा मुलगा डॉक्टर बनून मुलीच्या नितंबावर काडीने इंजेक्शन टोचतो!
२)कधीकधी मुला-मुलींची उत्सुकता चाळवल्यामुळे ते एकमेकांचे गुह्येंद्रिय पाहण्याची कृती करतात. काही मुले मुलींना मागील बाजूने पकडून श्वानासन संभोगकृती करू पाहतात! या कृती म्हणजे क्षणिक कामभावनांचा कल्लोळ असून त्या क्रिया ‘विकृती’ मुळीच नसतात! यावरील पालकांच्या बालकांना मारहाण करून कामविषयक प्रश्न अनुत्तरीत ठेवण्याच्या कृती मात्र विकृती गणल्या जाऊ शकतात!
३)काही मुले-मुली अश्लील साहित्य वाचून त्यातून नवीन काही कळतेय का, कामविषयक ज्ञान मिळतेय का? अशी चाचपणी करून आपली उत्सुकता तडीस नेतात. काहीवेळा पोर्नोग्राफी पाहून नको ते अवास्तव संस्कार मनावर करून घेतात! हे वेळीच ओळखून त्यांचे कामविषयी असलेले शंकानिरसन करणे पालकांचे आद्य कर्तव्य असते.
४)लहानग्यांच्या हरेक कामविषयक प्रश्नाला पालकांनी शास्त्रीयदृष्ट्या योग्य असेल असे उत्तर त्यांना समजेल अशाच शब्दांत द्यावे लागते. असे जर झाले नाही, त्यांचा बालबोध प्रश्न धुडकावून लावला तर ते कामशास्त्राबाबत उदासीन बनतात किंवा असे काही करणे म्हणजे गुन्हा आहे, चूक आहे, नग्नता म्हणजे अपराध आहे... अशा अनेक समजुती बालकांच्या मनात रुतून बसल्याने ज्यावेळी प्रत्यक्ष ‘काम’ करण्याचे प्रसंग येतात त्यावेळी त्यांची मानसिकता बावचळून गेलेली आढळून येते!
५)कोंबडा कितीही झाकला तरी पहाट होण्याचे थांबत नाही त्याप्रमाणे बालकांच्या मनातील कामविषयक उत्सुकता कितीही दाबून ठेवली तरी उसळी घेतेच. अशावेळी योग्य मार्गदर्शन लाभले नाही तर मुले-मुली इतर चोरीच्या मार्गाने कामविषयक ज्ञानार्जन करण्याचा प्रयत्न करतात. भावना उद्दीपित करणारी पिवळी पुस्तके, पोर्नफिल्म्स, इंटर्नेटवर उपलब्ध असलेली अशास्त्रीय माहिती घेण्याचे प्रयत्न होतात. भावी ‘काम’जीवनात असे अशास्त्रीय ज्ञान तकलादू ठरते किंवा अवास्तव अपेक्षा राखणारे ठरू शकते, ज्याचा दुष्परिणाम म्हणून अनेकांना कामजीवनात दुःखाचा सामना करत जगावे लागते.
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com  

लैंगिक शिक्षणाचे महत्व...

लैंगिक शिक्षणाचे महत्व...


एका सर्वेक्षणांती असे सिध्द झाले आहे की दहा टक्के स्त्री-पुरुषांमध्ये लैंगिक शिक्षणाचा संपूर्ण अभाव असतो. दहा टक्के स्त्रियांना आयुष्यात कधीच कामतृप्ती लाभलेली नसते. दहा टक्के जोडप्यांना अखेरपर्यंत संभोग जमत नाही!
असे का घडते? सर्वच स्त्री-पुरुषांना कामशास्त्रीय ज्ञान का मिळत नाही? जीवनात लैंगिक शिक्षण अनिवार्य असतांना ते का दिले जात नाही? काय आहे लैंगिक शिक्षणाचे महत्व?  --भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com
१)समाजाला भेडसावणाऱ्या अनेक समस्या या लैंगिक शिक्षणाच्या अभावातून निर्माण झालेल्या आहेत. उदा. कुमारी मातृत्व, लैंगिक अत्याचार, वासनाकांड, वेश्याव्यवसाय, गुप्तरोगांचा सुळसुळाट, भोंदू लिंगवैदू, घटस्फोट... अशा समस्या योग्य लैंगिक शिक्षण दिल्यास नक्कीच कमी होतील.
२)वयात येणाऱ्या मुला-मुलींना अनेक लैंगिक प्रश्न पडत असतात. परंतु पालकांच्या धाकाने ते विचारीत नाहीत किंवा पालक त्यांच्या प्रशांना उत्तरे देण्यास असमर्थ असतात वा थेट टाळतात. असे प्रश्न अधांतरीत राहिल्याने मुला-मुलींमध्ये लैंगिक आगळीक घडण्याचा धोका असतो.
३)लैंगिक विज्ञानाचे पाठ्यपुस्तक अजूनही उपलब्ध नाही. मुळात हा विषय चार-चौघांत चर्चीण्यायोग्य नाही, अश्लील आहे, घृणास्पद आहे... म्हणत टाळला जातो. पाठ्यपुस्तक निर्माण करावे या हेतूने १६० विद्यापीठांतील प्राध्यापकांना कामविषयक प्रश्नपत्रिका पाठवून उत्तरे मागविण्यात आली. धक्कादायक निष्कर्ष असा निघाला की, ‘सुशिक्षित प्राध्यापकांनाही काम विषयाचे विस्तृत ज्ञान नाहीये!’
४)कामशास्त्रीय ज्ञानाला भीती, लज्जा, संकोच यांनी ग्रासलेले आहे, ते प्रावरण दूर करून अंधारातील हे ज्ञान उजेडात आणणे महत्वाचे आहे. पालकांनीच स्वतः लैगिक साक्षर होऊन आपल्या पाल्यांना यथोचित लांगिक ज्ञान क्रमक्रमाने दिले पाहिजे. मुला-मुलींना पडणाऱ्या प्रत्येक प्रश्नाला उत्तर दिलेच पाहिजे. तरच लैंगिक दुराचार फोफावणार नाहीत, कामसमस्या उद्भवणार नाहीत.
५)आपल्या भारतातील अनेक प्राचीन मंदिरांच्या शिखरांवर, भिंतींवर पाषाण शिल्पे आहेत की ज्यातून लैंगिक शिक्षण दिले गेले आहे. त्याकाळी जर खुलेआम असे चित्रण पाहिले जात असेल तर आजच्या काळात त्याला गहनतेचे वेष्टन घालून, अश्लीलतेचा शिक्का मारून किंवा त्याबद्दल मौन बाळगून अज्ञानात राहणे कितपत योग्य आहे?
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in  

संभोगाचे इष्ट परिणाम...

संभोगाचे इष्ट परिणाम...


काही व्यक्ती संभोग करणे म्हणजे काहीतरी अश्लील करणे, पाप करणे, काही तरी द्ष्कृत्य करणे असे मानतात व संभोग शक्यतो टाळतात! काही व्यक्ती मात्र नियमितपणे संभोग करतात, त्यातील मौज लुटतात, जोडीदाराला तृप्त करतात! अशा दोन टोकांची व्यक्तिमत्वे आढळून येतील. परंतु कामशास्त्रीयदृष्ट्या संभोग करणे स्त्री आणि पुरुष दोहोंसाठी खूपच अनिवार्य, जास्तीत जास्त फायदेशीर आणि एकमेकांवरील प्रेम दृढ करण्याचा उत्तम मार्ग असतो. म्हणून प्रत्येकाने नियमित, आवर्जून, तृप्त करणारा संभोग हा केलाच पाहिजे... –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)संभोग करणे (हस्तमैथून नव्हे!) म्हणजे एकाचवेळी अनेक स्नायूंनी भरगच्च व्यायाम करणे होय! जघनभागाचे स्नायू, कमरेचे स्नायू, पोटांचे स्नायू, हातांचे पायांचे स्नायू... असे अनेकविध स्नायू या क्रियेत सहभाग नोंदवितात. आदर्श व्यायाम म्हणून संभोगाकडे पाहिले जावे.
२)संभोग करतांना हृद्य गती किंवा नाडीचे ठोके जवळपास दुप्पट होतात, म्हणजे किती छान व्यायाम होत असतो पहा! हृदयाच्या स्नायूंना भरपूर व्यायाम मिळून ते अधिक कार्यक्षमतेने काम करू लागतात. नियमित संभोग करणाऱ्या व्यक्तींना त्यामुळेच हृद्यविकार संभवत नसतो!
३)संभोगातील अंतिम स्थितीत स्त्री-पुरुष एकमेकांना इतके घट्ट बिलगलेले असतात की अशी मिठी, असे प्रेम, अशी एकरूपता इतर कोणत्याही क्रियेत संभवत नाही. म्हणूनच एकमेकांवरील दृढ प्रेमाची पोचपावती म्हणजेच संभोग असतो!
४)दिवसभर कडाकडा भांडणारी जोडपी दुसऱ्या दिवशी सकाळी पुन्हा हसतमुखाने एकेमकांना टाळी देतात, याचे न उलगडणारे कोडे म्हणजे रात्रीचा यशस्वी झालेला आणि कामतृप्तता लाभलेला संभोगच असतो. याचमुळे संभोग हा दाम्पत्यांमधील अतूट बंधनाचे कारण असते!
५)संभोगानंतर येणारी सुखावह ग्लानी, गाढ निद्रा आणि कृतकृत्य झाल्याची भावना इतर कोणत्याही व्यायाम प्रकाराने लाभत नाही हेच इथे अधोरेखित होते. म्हणून नियमित संभोग करणे प्रत्येक व्यक्तीस अनिवार्य आहे. ‘केल्याने होत आहे रे... आधी केलेचि पाहिजे!’ ही उक्ती काही चुकीची नाहीच!
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in  

स्त्री वशीकरण तंत्र आणि मंत्र...

स्त्री वशीकरण तंत्र आणि मंत्र...


पुरुषाला नित्य नव्याची आवड असल्याने प्रत्येक स्त्रीला निरखून पाहण्याचा, तिच्या शरीराकडे अंमळ नजरेने न्याहाळण्याचा, तिचे पुष्टत्व जाणून घेण्याचा त्याला ‘पौरुषी छंद’ असतो. प्रत्येक पुरुष प्रत्येक स्त्रीकडे काही क्षण का होईना टक लावून पाहतो, त्यात वावगे असे काहीच नसते. स्त्री देहाची त्याची लालसा पूर्वापार चालत आलेली असल्याने तो स्त्रीला नखशिखांत पाहणार हे नक्कीच!
परंतु प्रत्येक स्त्री सेक्सला तयार होईलच असे नाही. मग पुरुष स्त्रीला वश करण्याचे वशीकरण तंत्र-मंत्र यांच्या शोधात फिरू लागतो... –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)स्त्री जन्मजात खूपच चोखंदळ असते. तिचा नैसर्गिक स्वभाव दिसेल त्याच्यावर भाळण्याचा मुळीच नसतो. पुरुष दिसायला धष्टपुष्ट, राजबिंडा, बॉडी बिल्डर असला तरी तो वागतो कसा? त्याचे चलन वलन कसे आहे? त्याचे आचार विचार कसे आहेत? यावर ती त्याला होकार द्यायचा की नाही हे ठरवते. पुरुषाने कितीही नाट्यमय गोड संभाषण करून स्त्रीवर प्रभाव टाकण्याचा प्रयत्न केला तरी ती केवळ एकाच नजरेने पुरुषाचे सर्व हेतू पारखू शकते!
२)काही पुरुषांना स्त्रीच्या अंगचटीला जाऊन नकोसे स्पर्श करण्यात मानसिक आनंद मिळतो. असे चोरटे, बीभत्स किंवा चहाटळ स्पर्श ओळखण्याची कला स्त्रीला जन्मजात मिळालेली असते. अशी चाणाक्ष स्त्री सहजासहजी सेक्सला राजी होत नाही. आधी तिला मनाने जिंकावे लागते मगच ती तनाने तयार होते!
३)स्त्रीला प्रथमदर्शनी पुरुष आवडू शकतो, पण त्याच्या डोळ्यांत आत्मविश्वास हवा, तिला शाश्वत आधार मिळवून देण्याचा रंग दिसावा, स्त्रीला आदरयुक्त वाग्विण्याचे आश्वासन दिसावे. पुरुषाच्या क्षुल्लक हालचालींतून\देखील त्याच्या मूळ हेतू प्रकट होत असतो, तो हेतू जाणण्याचे कसब स्त्रीकडे असते. त्यामुळे पुरुषाने अगोदर स्त्रीचा विश्वास संपादन करणे गरजेचे ठरते. ‘मी अमुक मी तमुक, मी असा मी तसा...’ अशी स्वतःची टिमकी वाजविण्याऐवजी ‘मी तुझ्यासाठी काय काय उत्तम करू शकतो?’ हे पटवून देणे महत्वाचे असते.
४)स्त्री पुरुषाच्या गुळचट बोलण्याला मुळीच भाळत नाही. त्याच्या बोलण्यांतून आपल्या विषयी किती आत्मीयता आहे? किती जिव्हाळा दडलेला आहे? किंवा किती प्रेम लपलेले आहे? हे स्त्रीला पुरुषाच्या प्रत्येक शब्दांच्या ‘फक्त उच्चारावरून’ ताडता येत असते. त्यामुळे प्रेमाचा नुसता दिखावा करणारे पुरुष क्षणार्धात उघडे पडतात!
५)स्त्रीला वश करण्यासाठी वरील मुद्दे पुरुषाने आवर्जून घोकावेत. राहता राहिली सेक्सची गोष्ट. एकदा का स्त्रीने पुरुषाला निरखून पारखून आपलेसे केले की ती त्याला आपले सर्वस्व बहाल करते. पण इथेही पुरुषाने चतुराई दाखवून स्त्रीच्या आवडीनिवडीचा विचार करून ठेवावा लागतो. थेट सेक्स करणे चुकीचे ठरते. पुरुष डायरेक्ट संभोग करू लागला तर ‘केवळ याच साठी ह्याने मला स्वप्ने दाखविली...’ अशी तिची पक्की धारणा होऊन ती पुरुषाला प्रतिकार करू लागते. म्हणून मागे सांगितल्याप्रमाणे आधी प्रेमळ वार्तालाप, मग प्रणय रंगवणे, मग कामक्रीडा करणे आणि स्त्रीची उत्कटता वाढली तरच संभोग. या चढत्या क्रमाने स्त्रीला वश केले तरच तो पुरुष यशस्वी ठरतो...
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in  

पुरुष वशीकरणाचे तंत्र आणि मंत्र...

पुरुष वशीकरणाचे तंत्र आणि मंत्र...


निसर्गातील नर ज्याप्रमाणे नेहमीच माजलेल्या मादीच्या मागावर आणि वासावर असतो, तसेच पुरुष सुद्धा स्त्रीच्या मागावर असतो. तिने इशारा करताच हा तात्काळ बैल होऊन तिला हुंगु लागतो!
मात्र काही पुरुष स्त्रीला अजिबात दाद देत नाहीत. स्त्रीने केलेले इशारे किंवा संकेत कळून न कळल्यासारखे वागतात. स्त्री माजावर आलीय हे अशा पुरुषांना समजत नसावे काय? ब्रह्मचाऱ्याचे सोंग घेत हे सेक्स का टाळतात? अशा पुरुषांना कसे वश करावे? असा प्रश्न सेक्ससाठी आसुसलेल्या स्त्रीला पडत असतो...  –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com
१)ब्रह्मचर्य हेच जीवन, वीर्यनाश म्हणजे मृत्यू... अशा भंपक संकल्पनांचे मनात अधिष्ठान रुतून बसलेले असल्याने काही वैराग्यमूर्ती पुरुष स्त्रीला वश होत नाहीत. अगदी टोकाची भूमिका नसली तरी स्त्रीसंबंध म्हणजे पाप, सेक्स करणे म्हणजे पातक घडणे, जगातील सर्व स्त्रिया मातेसमान... अशा खुळचट कल्पना खऱ्या मानून त्यांचा काटेकोर अवलंब करणारे पुरुष स्त्रीला वश होऊ शकत नाहीत. अशा एकलकोंड्याना स्त्रीची अॅलर्जी असते. स्त्रीशी बोलतांनाही ते कचरतात, स्पर्श करणे तर कोसो दूरची बात!
२)बऱ्याच पुरुषांना सेक्स कसा करावा याचे मुलभूत ज्ञान झालेले नसते. हस्तमैथून, स्वप्नदोष, आखूड लिंग, कमी जाडीचे लिंग, ताठरपणा जास्त वेळ टिकत नाही... अशा अनेक विवंचनेने काही पुरुषांना ग्रासलेले असते. त्यामुळे सेक्स नकोच, असे म्हणत ते स्त्रीला टाळू लागतात. काही पुरुष उत्सुकतेपोटी वेश्येकडून सेक्स शिकावा म्हणून धाडस करतात.  अर्थात वेश्यागमन म्हणजे कामशास्त्र शिकण्याची शाळा नव्हे! तो एक छुपा व्यवसाय असल्याने तेथून काहीच शिकता येत नाही. उलट ती वेश्या पुरुषाचे हस्तमैथून करून देण्यातच वाकबगार असते!
३)काही पुरुषांना अनावश्यक जबाबदाऱ्या विनाकारण अंगावर ओढून घेण्याची सवय असते. त्यामुळे जेव्हा सेक्सची याचना करीत स्त्री नजीक येते तसे तसे हे विचारवंत दूर दूर पळू लागतात. त्यांना सेक्सपेक्षा इतर कर्तव्ये, जबाबदाऱ्या महत्वाच्या वाटत असतात! ‘हिला काय कळतंय जबाबदारी कशी पेलायची ते? हिला राहून राहून सेक्च सुचतो, त्यापेक्षाही किती महत्वाची कर्तव्ये बजावण्याची ही वेळ आहे...’ अशा भ्रामक कल्पनांमध्ये स्वतःला गुरफटून घेत असे पुरुष स्त्रीला वश होऊ शकत नाहीत. अशा थंड प्रतिसाद देणाऱ्या पुरुषांना कसे जागे करावे? कसे वश करावे? हेच स्त्रीला कळत नसते.
४)पुरुषाची कामचेतना स्त्रीच्या सहापट अधिक असली तरी काही पुरुष वरील प्रमाणे कामेच्छेचे वारंवार दमन करीत असतात. परंतु स्त्रीकडे असे काही ‘स्फोटक अवयव’ असतात की त्या उन्नत भागांचे दर्शन होताच पुरुष निश्चयापासून ढळू लागतो. प्रथमतः स्त्रीने आपल्या ‘कामुक’ नजरेने पुरुषाला घायाळ करावे लागते. आपले मनोहर डोळे, ओठ, भुवया, चेहरा यांचा कल्पनारम्य वापर करून स्त्रीने पुरुषाला त्याच्या पौरुषत्वाला आव्हान द्यायचे असते. स्त्रीने आपली कमनीयता पुरुषापुढे नेहमीच आकर्षकपणे पेश करावी लागते. आपला सुडौल बांधा, उन्नत उरोज, पुष्ट नितंब, योनीची महिरपी कलाकृती... यांना शृंगारिक वस्त्रे लेवून अशी प्रकट करावी लागते की पुरुष ते पाहून आसूसलाच पाहिजे!
५)पुरुषाचे कामोद्दीपित केंद्र बव्हंशी शिस्नात एकवटलेले असल्याने इतर ठिकाणी स्पर्श करून त्याला उत्तेजित करीत बसण्यापेक्षा थेट लिंगाशी चाळा सुरु केला तर तो लवकर वश होऊन सेक्सला राजी होतो. हे स्त्रीने लक्षात ठेवावे. सुरुवातीला तो नकार देईल परंतु त्याचे लिंग नाजूकपणे हाताळताच त्याच्या कामेच्छा जागृत होऊ लागतात. लिंग व आसपासचा प्रदेश बोटांच्या कलात्मक स्पर्शांनी उत्तेजित केला असता पुरुषाचे शिस्न कमालीचे ताठर बनण्यास काहीच क्षण पुरेसे ठरतात!
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blodspot.in  

स्त्रीचा ‘सेक्स’बाबत असहकार...

स्त्रीचा ‘सेक्स’बाबत असहकार...


स्त्री तयार असेल तरच संभोगाची खरी मौज पुरुषाला चाखता येते. स्त्रीची इच्छा नसतांना केलेला संभोग हा वन वे ट्राफिक सारखा एकसुरी होऊन त्यातील स्त्रीची तृप्तता पुरुषाला जाणवत नाही. आणि स्त्री जर अशा नकोशा शरीरसंबंधातून नेहमीच अतृप्त राहू लागली तर तिचे चित्त विचलित होऊन तिच्या व्यभिचारास खतपाणी मिळण्याचा संभव अधिक असतो...
स्त्रीचा सेक्सबाबत असहकार चालू आहे हे कसे ओळखावे आणि त्यावर मात करून पुरुषाने कसे स्त्रीला पुन्हा सहकारी बनवून घ्यावे याची चर्चा करणे उचित ठरेल.. –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in
१)स्त्रियांचे नकोशा सेक्सबाबत प्रतिक्रिया देण्याचे तीन प्रकार करता येतील. पहिल्या प्रकारची स्त्री सोशिक गटात मोडते. सेक्स हा पुरुषाला करू देण्याचा अधिकार आहे अशीच त्यांची धारणा बनलेली असते. पुरुषाने मागणी करताच मनाने किंवा शरीराने तयारी नसली तरी ती सेक्सला राजी होऊन वेदना सहन करीत राहते. अशा स्त्रिया पुरुषाची मर्जी राखण्यासाठी पाळी आलेली आहे आणि सेक्स नको इतकेही म्हणू शकत नाहीत!
२)दुसऱ्या गटातील स्त्रिया सेक्स नको असेल तर पुरुषाला टाळू लागतात. त्याच्याजवळपास येत नाहीत. अंतर राखून वर्तलाप करतात. सेक्सचा विषय निघताच विषय बदलतात किंवा प्रापंचिक, आर्थिक, शारीरिक अडचणी सांगून पुरुषाला संभ्रमात टाकतात व तो फारच बळजबरी करू लागला तर ‘पाहिजे तर घे उरकून...’ म्हणत सताड मांड्या फाकवतात!
३)तिसऱ्या गटातील स्त्रिया मात्र स्पष्टवक्त्या, कडक स्वभावाच्या आणि अहंकारी असल्याने त्यांना जर सेक्स नकोसा असेल तर ताबडतोब पुरुषाला सडेतोड शब्दांत थोपवतात. ‘आज माझा मुळीच मूड नसल्याने मी सेक्स करू देणार नाही, तुला काय करायचे ते कर...’ असे खडसावून सांगितल्यावर ऐकणारा पुरुष कासवाने किंवा गोगलगायीने संकुचित व्हावे तसे स्वतःच्या सेक्ससंबंधीच्या अनिवार भावना आकसून घेतो. असे पुरुष मग हस्तमैथुनाने क्षुधाशांती करण्याचा सोयीस्कर मार्ग निवडतात!
४)मुळात स्त्रीचा सेक्सबाबत असहकार का निर्माण होतो याचाच पुरुषाने सखोल विचार करायला पाहिजे असतो, पण तो तसा विचार करीत नाही, कुणाचे मार्गदर्शनही घेत नाही, कामशास्त्रीय माहिती घेण्याचा प्रयत्न करीत नाही. स्त्रीच फ्रीजीड किंवा थंड आहे असा शिक्का मारून मोकळा होतो. आपलेच काही चुकत नसेल का? यासाठीचे आत्मपरीक्षण करण्याचे मनावर घेत नाही. त्यामुळे दोघेही अतृप्तच राहतात!
५)स्त्रीला उत्तेजित करण्यासाठीचे अनेक मार्ग असतात. प्रेमळ वार्तालाप, विनोदी चुटकुले, द्विअर्थी संवाद किंवा किंवा गाणी, लैंगिकतेकडे झुकणारे जोक्स सांगून तिचे मन इतर गोष्टीकडून सेक्सकडे कसे वळवता येईल याचे नियोजन करावे लागते. स्त्रीची कामोत्तेजित करणारी अंगप्रत्यंगे हळुवारपणे हाताळावी लागतात. तिच्या हरेक अंगाची प्रेमळ चुंबने घेऊन तिला तयार करता येते. तिच्या शरीराची माफक स्तुती करीत तिला आत्मसंतुष्ट करावे लागते. नंतर प्रणयक्रीडा रंगवीत कामक्रीडा करण्याचे संकेत मिळू लागल्यावरच सेक्स करावा लागतो. परंतु पुरुष बेडवर पडल्या पडल्या लगेच प्रत्यक्ष संभोग करू पाहतो हे सर्वथा चुकीचे असते. आधी पेटती काडी टाकावी लागते मगच वणवा पेटतो, हे पुरुषाने कायम लक्षात ठेवले पाहिजे!
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in

स्त्रियांसाठी ‘सेक्स टॉनिक’...

स्त्रियांसाठी ‘सेक्स टॉनिक’...


‘मला सेक्स करतांना त्रासच वाटतो,’ ‘मला इंटरेस्ट राहिलाच नाही बघ,’ ‘शारीरिक संबंध नकोसेच वाटतात...’ अशा तक्रारी स्त्री आपल्या जिवलग मैत्रिणीकडे करू लागली की तक्रारी ऐकणारी मात्र मनातून सुखावते! त्यामानाने आपण किती सुखी आहोत हेच पटवून देण्याचा प्रयत्न करते. वस्तुतः ती ऐकणारी मैत्रीणसुद्धा याच कचाट्यात सापडलेली असते, परंतु वरकरणी तसे न दाखवता ‘मी मात्र सुखी आहे बघ...’ म्हणत तिच्यावर रुबाब गाजवू पाहते.
अशा अतृप्त स्त्री साठी असते का एखादे ‘सेक्स टॉनिक’? –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com
१)रूढी आणि परंपरा प्रिय स्त्रिया पुरुषसत्ताक जीवन पद्धतीला प्रमाण मानून जगत असतात. संभोगाचे सुख केवळ पुरुषासाठीच आहे, ते सुख त्याने मागणी करताच दिले पाहिजे असा एकसुरी कार्यक्रम स्त्री पार पाडत असते. तिला तशा जबरदस्तीच्या क्रियेतून काहीच कामसुख मिळत नाही, उलट तो संभोग वेद्नादायीच ठरतो. जो तिला नकोसा असतो.
२)पुरुषाची कामोद्दीपित करणारे केंद्रे बव्हंशी शिस्नाशी संबंधित असतात. याउलट स्त्रीला कामोद्दीपित करणारे बिंदू तिच्या शरीरभर विखुरलेले असतात. गुप्तांगात आपले लिंग घुसडले की स्त्री सुद्धा कामतृप्त होतो हा पुरुषाचा मोठा गैरसमज पूर्वापर चालत आलेला आहे. त्याची विर्यच्युती झाली की तो कामतृप्त झालेला असतो, याच्या विरुद्ध स्त्रीची कामतृप्ती असते. त्यामुळे तिला अतृप्त ठेवणारा शारीरिक संबंध नकोच वाटणे साहजिक आहे.
३)आपण कसे उत्तेजित होतो, आपली कामोद्दीपन कुठे स्पर्श केल्यास अधिक होते, आपल्याला कामतृप्ती कशी लाभू शकते... याविषयी स्त्री पुरुषाशी मोकळेपणाने बोलत नाही. मग तो त्याला आवडेल तसाच संभोग करतो, स्त्रीचे कामसुख त्याच्यालेखी दुय्यम ठरते. आणि मग स्त्रीला तो घाईघाईचा, उरकलेला, यंत्रवत चालणारा संभोग आवडतच नाही.
४)आपले सुख कशात दडले आहे हे न बोलता स्त्रीने पुरुषाला खुणेने सुचविले पाहिजे. ‘माझ्या शरीराची अनिवार चुंबने घेण्याने मी उत्तेजित होते, ओठ-स्तनाग्रे-शिस्निका यांचे हळूवार पीडन केल्याने मी कामतृप्त होते, प्रत्यक्ष संभोगाऐवजी प्रणय खुपवेळ रंगला तरच मला कामसुख मिळते...’ हे स्त्रीने पुरुषाला स्पष्टपणे सांगायलाच पाहिजे. कारण हे कामशास्त्रीय ज्ञान पुरुषाला कुणीही सांगितलेले नसते, त्याने कुठेही हे अनुभवलेले नसते किंवा त्याने अशा यथोचित प्रणयाचा अभ्यासच केलेला नसतो. संभोग म्हणजे केवळ ‘घिसडघाई’ हे त्याच्या अजाण मनावर बिंबले गेलेले असते.
५)वरील सर्व चुकीच्या कृती टाळून जो पुरुष स्त्रीला प्रणयाने भावविभोर करून जातो, तिच्या शरीराच्या प्रत्येक उन्मादक बिंदूंचा नेहमी शोध घेण्याचा प्रयत्न करतो आणि अशा कामोद्दीपित करणाऱ्या स्थानांना हळुवार चुंबत जातो, त्यावर नाजूक स्पर्शाची नक्षी रेखित राहतो आणि स्त्री कमालीची उत्कट झाल्यावरच प्रत्यक्ष संभोगक्रियेला सुरुवात करतो... हाच रंगणारा प्रणय, हीच उत्तरोत्तर उत्तेजित करणारी कामक्रीडा आणि हाच पुरुषाचा प्रेमळ, अल्हादी, हवाहवासा स्पर्श.. हेच एका स्त्रीसाठी ‘सेक्स टॉनिक’ असते!
--भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in  

पुरुषासाठी ‘सेक्स टॉनिक’...

पुरुषासाठी ‘सेक्स टॉनिक’...


इतर मित्रांसोबत गप्पाटप्पा मारतांना एकेमकांच्या वरचढ गुजगोष्टी सांगण्याच्या नादात सहज फुशारकी मारली जाते की, मी कित्येक तास संभोग करू शकतो, माझे लिंग खूपवेळ कडकच राहते, मी एकाच रात्रीत चारपाच वेळा विनासायास संभोग करू शकतो... हे ऐकणारे वाहवा करतात, पण मनातून मात्र कष्टी होतात. हे आपल्याला का जमत नाहीये? या विचाराने खंगून जातात...
साहजिकच तो बढाया मारणारा अमुकतमुक सेक्स टॉनिकचे नाव पुढे करतो, अर्थात ते निखालस खोटे असते. त्या टॉनिकचे सेवन करून देखील ऐकणाऱ्या पुरुषाच्या लैंगिक कार्यक्षमतेत काडीमात्र वृद्धी झाल्याचे दिसत नाही आणि सेक्स टॉनिक घेणारा आणखी निराशेच्या गर्तेत डुबू लागतो. पुरुषासाठी एखादेतरी ‘सेक्स टॉनिक’ आहे का? –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com
१)कामविषयक ज्या काही समस्या पुरुषाला भेडसावतात, त्या केवळ अज्ञान व गैरसमजुतीतून आलेल्या असतात. त्याला खतपाणी घालणारी काही बढाईखोर मित्रमंडळीच तशा समस्यांना मोठे स्थान देण्याचा प्रयत्न करीत असतात. आपले शिस्न बारकुळे आहे, करंगळी एवढेच आहे, जास्तवेळ ताठ राहत नाही, लगेच वीर्य गळून जाते... अशा समस्या त्याला पोखरत असतात.
२)स्त्रीला कामतृप्त करण्यासाठी लांबसडक आणि भल्यामोठ्या लिंगाची आवश्यकता अजिबातच नसते. मागे एका लेखात उल्लेखिल्याप्रमाणे छोटे लिंग असले तरी ते स्त्रीला नक्कीच कामतृप्त करू शकते. फक्त ते व्यवस्थित उत्तेजित झालेले असावे इतकीच अट आहे!
३)शीघ्रपतन ही काही समस्या नसून तो एक धसमुसळेपणाने अंगवळणी पडणारा मानसिक स्फोट आहे. प्रयत्नांती त्यावर नक्कीच विजय मिळवता येतो. त्यावर सविस्तर चर्चा मागे एकदा झालेली आहेच. लिंग खूप काळ ताठ राहणे म्हणजे स्त्रीला कामतृप्त करता येणे हे समीकरण अतिशय चुकीचे असते!
४)शिस्नाचे नियंत्रण करणारे केंद्र मेंदूत आणि विर्यच्युतीची स्वयंप्रेरित प्रक्रिया घडवून आणणारे केंद्र हे मज्जरज्जुत असते. ज्याप्रमाणे सिलिंग फॅनचे रेग्युलेटरचे भिंतीवरील बटन जास्त वाढविल्यास पंख्याचा वेग जास्त होतो. तसेच मेंदूतील कामकेंद्र जितके अधिक उद्दीपित होईल तितक्या जास्त प्रमाणात संदेश मेंदूकडून लिंगाकडे पाठविले जाऊन ते अधिक ताठर बनत जाईल!
५)म्हणूनच पंचज्ञानेंद्रिया मार्फत मिळणाऱ्या कामोत्तेजक संवेदना जितक्या जास्त प्रमाणात मेंदूकडे पोहोचल्या जातील तितक्या जास्त प्रमाणात उत्तेजित करणारे आदेश मेंदूकडून लिंगाकडे पाठवले जातील. याचाच अर्थ अशी उत्तेजित करणारी समंजस, कामक्रीडेत रस घेणारी, काम विषयाची माहिती असणारी, प्रेमळ ‘स्त्री’ म्हणजेच पुरुषाचे ‘सेक्स टॉनिक’ होय... –भोगगुरू कामदेव.    kaamvishva.blogspot.in  

कामोत्तेजक आहार...

कामोत्तेजक आहार...


आपल्याला दैनंदिन कार्य करण्याच्या ज्या गरजा आवश्यक असतात, तशीच एक महत्वाची अत्यावश्यक शारीरिक गरज म्हणजे ‘सेक्स’ होय. परंतु तो काही ठरवून अमलांत आणता येणारा घटक नसतो. मुद्द्माहून कामोत्तेजित होण्यापेक्षा रंगत वाढवित, चढत्या क्रमाक्रमाने, प्रणयाचे टप्पे पार करीत येणारा कामोत्तेजक अनुभव काही वेगळाच असून त्यातील माधुर्य इतर घाईघाईने संपणाऱ्या सेक्सपेक्षा कैकपटीने अधिक परिणामकारक असते.
पुरुषाला सतत वाटत असते की, मला आणखी जास्तवेळ संभोग करता आला पाहिजे, अजून काही मिनिटे माझे लिंग ताठच राहिले पाहिजे किंवा स्त्रीला पूर्ण तृप्त करून देणारा संभोग करता आलाच पाहिजे. त्यासाठी असा एखादा कामोत्तेजक आहार किंवा जडीबुटी मिळेल काय? याचा शोध घेण्यासाठी तो कायमच आसुसलेला असतो. पूर्वापार चालत आलेला हा ‘कामोत्तेजक आहारा’चा शोध अजूनही संपलेला नाहीये हे विशेष! –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com
१)मटण-मासे-मांसाहार केला म्हणजे अधिक कामवासना जागृत होऊन परिणामकारक संभोग साधता येऊ शकतो असा दृढ (गैर)समज आजही अस्तित्वात आहे. मसालेदार खाण्याने सुद्धा कामोत्तेजना लाभते असे पुरुषाला वाटत असते. ते तितकेसे खरे नाहीच!
२)दूध, दुग्धजन्य पदार्थ सेवन केल्याने वीर्य वाढते आणि परिणामस्वरूप सेक्सची ताकद अंगी येते असाही खोटा समज जनमानसांत पसरलेला आढळतो. तेही साफ खोटे आहे.अशा पदार्थांनी कोणतीही कामोत्तेजन लाभल्याचे सिध्द होऊ शकलेले नाही.
३)गेंड्याच्या शिंगाचे औषध, आयुर्वेदातील कामोत्तेजक कल्प, रजतवर्खी गोळ्या, मकरध्वज, अश्वगंधा, वृष्यवटी, शिलाजित, स्पानिश फ्लाय, योहीम्बीन, कस्तुरी, सांड्याचे तेल, पलंगतोड तांबुलपान इ. इ. सेवन केल्याने लिंगात ताकद येऊन जास्तवेळ संभोग करता येतो याचाही शाश्वत पुरावा सिध्द झालेला नाही.
४)पुरुषाची कामोत्तेजना ही अपोआप घडून येणारी कार्यप्रणाली असल्याने अमुक तमुक कामोत्तेजक आहार घेतल्याने त्यात वाढ होईल असे मुळीच घडत नाही. जगात असा कोणताच आहार उपलब्ध नाहीये की जेणेकरून पुरुषाचे लिंग तासनतास ताठ राहू शकेल!
५)स्त्रीचे प्रणयसुलभ आकर्षक दर्शन, तिचा मोहक उत्तेजक स्पर्श आणि तिने आवर्जून केलेल्या कामलीला हाच पुरुषासाठी कामोत्तेजक आहार असतो, याचा सर्वांनी विचार करायला हवा. जी स्त्री पुरुषाला आपल्या विविध चेष्टांनी कलात्मकरित्या पुरुषाला समागमास प्रवृत्त करते तोच पुरुषासाठीचा खरा कामोत्तेजक क्षण असतो... –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in

दांपत्यांचे प्रकार...

दांपत्यांचे प्रकार...



जगात किंवा आपल्या आजूबाजूला असंख्य नमुन्याची जोडपी आढळतात. जरा बारकाईने निरीक्षण केले की कोणत्या जोडप्याचे एकमेकांशी (पलंगावरही) पटते ते ओळखता येते. काही जोडपी इतरांसमोर मस्त मजेत सुखात असल्याचा आव आणतात, तर काही जोडपी इतरांपुढे देखील आपल्या जोडीदाराचा पाणउतारा करायला मागेपुढे पाहत नसतात. काहींच्या चेहऱ्यावर समाधानाचे तेज विलसत असते, तर काही जोडपी कायम मरगळलेल्या, ओढग्रस्त आणि तणावपूर्ण चेहऱ्याने वावरत असतात...
क्युबर आणि हेरॉक या दोन मनोवैज्ञानिकांनी अनेक जोडप्यांच्या अभ्यासातून असा निष्कर्ष काढला की जगातील विवाहित दाम्पत्यांचे केवळ पाच प्रकारात वर्गीकरण करता येईल. थोड्याफार फरकाने प्रत्येक जोडपे यातील एकतरी वर्गात समाविष्ट करता येईल... –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com
१)विसंवादी जोडप्यांमध्ये कधीच सुसंवाद घडत नाही. दोघांची तोंडे छत्तीसच्या आकड्याप्रमाणे विरुध्द दिशेला असतात. समाजाच्या जोखडाखाली किंवा एक मजबुरी म्हणून ते संसाराचा गाडा ओढत असतात. त्यात प्रेमाचा लवलेश पासंगालाही पुरणारा नसतो. सदानकदा एकमेकांची उणीदुणी काढीत, भांडणे करीत, इतरांनाही शिव्याशाप देत रडतखडत आयुष्य कंठत असतात. यांचे जसे बाहेर वर्तन असते तसेच बेडवरही असते. मुळात ते एका अंथरुणावर झोपतच नसतात पण यदाकदाचित झोपलेच तर तिथेही त्यांची चांगलीच जुंपते! एकेमकांवर पराकोटीचा संशय घेणे यांच्या रक्तातच भिनलेले असते. जोडीदाराच्या कोणत्याही कृतीकडे ते संशयानेच पाहतात. अशा व्यस्त दाम्पत्यांमध्ये घटस्फोटाचे आणि विभक्त होण्याचे प्रमाण अधिक आढळते. अशी जोडपी समाजात टीकेचा किंवा चघळण्याचा विषय बनलेली असतात.
२)दुसऱ्या प्रकारच्या दाम्पत्यांमध्ये सामंजस्य आढळते परंतु ते केवळ दिखाव्यापुरते असते. म्हणजेच ही जोडपी समाजापुढे आम्ही खूप सुखी आहोत असे भासविण्याचा प्रयत्न करीत असतात. परंतु ते वैवाहिक आयुष्यात एकमेकांना सुखी ठेवू शकलेले नसतात. एकतर पुरुष तरी स्त्रीकडून तृप्त झालेला नसतो किंवा स्त्री तरी पुरुषाने तृप्त करून सुखी ठेवलेली नसते. असे दांपत्य एकमेकांच्या आवडीनिवडी जपतांना दिसतात मात्र ते तितकेसे खरे नसते. केवळ दिखावा या सदरात ते मोडते. अशी जोडपी जीवन एक कसेबसे जगण्याचे साधन समजून जगत राहतात. सामाजिक आयुष्यात तर ती सुखी समाधानी नसतातच तसेच वैयक्तिक आयुष्यातही त्यांनी हार मानलेली असते. अशी दाम्पत्ये आत्महत्येचा पर्याय निवडतांना दिसतील.
३)तिसऱ्या प्रकारची जोडपी ही कमालीची स्वयंकेंद्रित असतात. दोघेही एकमेकांची स्पेस कसोशीने पाळतात, एकमेकांच्या कोणत्याच गोष्टीत दखल घेतांना दिसत नाहीत. त्याला/ तिला पाहिजे ते करू देत, मी नाही टोकणार... असा त्यांचा एकंदर अविर्भाव असतो. अशी दांपत्ये वैवाहिक जीवनात बेतासबात किंवा जशास तसे प्रकारचा प्रणय अंगीकारून तोलून मापून प्रेम करतात, मोजकाच सेक्स करतात. ही जोडपी देखील आयुष्यात सुखी ठरू शकत नाहीत. स्वतःची आत्मप्रौढी, आत्मगौरव, आत्मप्रशंसा यातच त्यांना स्वारस्य असते. जोडीदाराचे कौतुकसुद्धा ते तोलूनमापूनच करतांना दिसतील. त्यांच्यात प्रेम असते असे नाही, परंतु ते कमालीचे व्यावहारिक, काटेकोर आणि पर्यायाने यंत्रवत असे असते. म्हणून ही जोडपी समाजात थोडीबहुत आदर्श मानली जात असली तरी परिपूर्ण अशी नसतातच! स्पेस जपण्याच्या भानगडीमुळे अशी दांपत्ये एकमेकांच्या विश्वासाचा गैरफायदा घेत व्यभिचारास प्रवृत्त होतांना आढळतात.
४)चौथ्या प्रकारातील दांपत्ये स्वतःसोबतच आपल्या कुटुंबाचा अधिक विचार करतात. जोडीदाराच्या मतांचा आदर करीत साथ देतात. वैवाहिक आयुष्य अधिक मुक्तपणे आणि सर्वकाही झोकून देत व्यतीत करतांना दिसतात. मी, माझा/माझी जोडीदार आणि आमचे कुटुंब असे यांचे सुखी जग असते. जीवनातील प्रत्येक आनंद ते कुटुंबासह लुटण्याचा प्रयत्न करतात. जोडीदारांचा एकमेकांवर पूर्ण विश्वास तर असतोच परंतु त्या विश्वासाला तडा जाऊ नये असे कोणतेही कृत्य त्यांच्याकडून कधीच घडत नसते. समाजातही अशा जोडप्यांना आदर्शवत मानले जाते. खंत एकच असते ती ही की अशी दांपत्ये समाजात मिसळत नाहीत, समाजकार्यात सहभाग नोंदवीत नाहीत, आपण भले, आपले कुटुंब भले असा त्यांचा जीवनविचार असतो. एकंदरीत अशी जोडपी कुटुंब’केंद्रित असतात. तरीही समाज त्यांना ‘समजूतदार दांपत्य’ नावाची पदवी बहाल करीत आलेला असतो.
५)पाचव्या प्रकारातील जोडपी एकदम आदर्शवत असतात. म्हणजे वरील चौथ्या प्रकारातील जोडपे सर्व निकष पूर्ण करून समाजात आपले स्थान बळकट करण्याचा प्रयत्न करीत असतात. समाजात मिसळणे, समाजकार्य करणे, इतरांना मदत करणे अशासाठी ते सदैव तत्पर असतात. वैवाहिक जीवनात ते हमखास यशस्वी असतात. जोडपे पूर्णतया एकमेकांसोबत तृप्त असते. त्यामुळे कुटुंबाचा काही वेळ समाजकार्याला दिला तर त्यांचा आक्षेप नसतो. त्यामुळे अशी जोडपी रब ने बना दी जोडी असे नावारूपाला येऊन समाज त्यांना आदर्श दांपत्य अशी सर्वोच्च पदवी प्रदान करतांना बिलकुल कचरत नाही असे दिसून येते. नवीन जोडप्यांना यांचाच आदर्श घ्या असे सुचविण्यास देखील समाज मागेपुढे पाहत नाही. म्हणजेच सर्वच पातळीवर यशस्वी ठरणारे जोडपे या प्रकारात येत असल्याने यांचा हेवा वाटणे साहजिक ठरते!!!
तेव्हा प्रत्येक स्त्री-पुरुषाने आपण कोणत्या गटात जायचे हे आधीच ठरवून टाकावे... –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in

पुरुषावरील ‘काम’संस्कार...

पुरुषावरील ‘काम’संस्कार...


पुरुषाची कामकेंद्रीय मज्जासंस्था स्त्रीच्या तुलनेत अधिक प्रबळ असते. स्त्रीच्या सहापट अधिक वेगाने त्याची कामोद्दीपिता होते. म्हणजेच पुरुष स्त्री पेक्षा कैकपटीने सेक्ससाठी आसुसलेला असतो. निसर्गातील कोणताही नरप्राणी केवळ याच एका हेतूने प्रेरित होऊन बारा पिपळावरच्या मुंज्यासारखा मादीच्या शोधात हिंडत असतो. पुरुष जरी मनुष्यप्राणी असला तरी विचाराने प्रगल्भ असल्याने सेक्सच्या बाबतीत पशुवत आक्रस्ताळेपणा करीत नाही, जरा सबुरीनं घेतो. पण आजकालचे पालक त्याच्यावर काम संस्कार करायचे दूरच, ‘त्या’ बाबतीत जरा जास्तच सबुरीनं घेण्याचा पाठ गिरवून घेतात... हे मात्र अयोग्य आहे. मग पुरुषावर भलतेच ‘काम’संस्कार होणार नाहीत तर काय? ... --भोगगुरू कामदेव. kaamvishva.blogspot.com
१)भावनोत्तेजित होण्याच्या अजाणत्या वयात ताठरलेल्या लिंगाचे काय करायचे? या प्रश्नाला कोणत्याही पालकाकडे उत्तर नसते. कोणाला विचारणे म्हणजे महत्पाप असे पूर्वीच बिंबवले गेलेले असल्याने पुरुष फुरफुरणारे शिस्न चड्डीतच दाबून ठेवत कसोशीने आपली उत्सुकता दमन करून टाकतो. एकांतात असतांना ताठ झालेल्या शिस्नाना कुरवाळायला सुरुवात होते आणि बघू तरी काय घडते, असे वाटून तो लिंग मुठीत दाबू लागतो, तो दाब हवाहवासा वाटून आपसूकच पुढेमागे हाताची हालचाल होत जाऊन हे काहीतरी विस्मयकारक आणि अंगभर शहारे आणणारे आहे, अशी जाणीव होताच त्या स्पर्शाची भूक वाढत जाते आणि अखेर विस्फोटक अशी विर्यच्युती होऊन त्याचा तुंबलेला बांध फुटतो... ही खरी हस्तमैथूनाची हकीकत झाली.
२)त्यापुढील वयात तरुण मुलींचे आकर्षण वाढते. त्यांची शरीररचना कशी असेल हे शोधण्याची त्याची जिज्ञासा उचल खाते. समाजपुरस्कृत नीती-नियमांचा घनिष्ट पगडा असल्याने त्याला कुठेही याचे शास्त्रीय ज्ञान मिळत नाही. मग चोरीछिपे तो मुलींच्या मागावर राहतो, एखाद्या मुलीला नग्न पाहण्याची त्याची इच्छा तीव्र होते. सार्वजनिक बाथरूम, टॉयलेट किंवा जेथे सोयीस्कर होईल अशा ठिकाणी छुपे कॅमेरे लावण्याचा उद्योग होतो. किंवा बाथरूमच्या भिंतीला पलीकडून होल पाडून पाहिले जाते. तरीही काही हशील होत नाही. एक मात्र होते नग्न स्त्री पाहून अधिक उत्तेजना लाभल्याचा नवा साक्षात्कार होतो आणि साहजिकच हस्तमैथुनाची सवय लागून जाते.
३)कधीकधी एखाद्या स्त्रीचे वाळत घातलेले कपडे चोरून किंवा नजर चुकवून आणून त्यांना ताठरलेले लिंग घासण्याचा नवा प्रयोग सुरु होतो. ब्रा किंवा नीकर मध्ये लिंग घालून पुढेमागे करीत हस्तमैथूनाचा वेगळा आनंद शोधला जातो. पुढे पुढे काही अशाच एकांतवासी मित्रांच्या सहवासाने पिवळी पुस्तके हाती पडतात. त्यातील रंगविलेल्या गोष्टी डोक्यावरून जात असल्या तरी त्यातील कामोत्तेजक वाङ्मय हस्तमैथुन करण्यास उद्युक्त करू लागते.
४)आता तर डिजिटल जमान्यात कित्येक पोर्न क्लिप्स स्मार्टफोनवर डाउनलोड करून एकांतात पहाता येतात. त्याने भलतेच ज्ञान प्रसारित होते. त्या फिल्म मध्ये स्त्रीच्या कामतृप्तीला काडीचेही स्थान दिलेले नसते, तसा प्रयोग एखादा करू लागल्यास संभोग व्यर्थ ठरतो!
५)त्यानंतर येणाऱ्या तारुण्यात जर एखादी पोरगी पटली तर तिच्यासोबत फिरणे घडते. क्वचित रात्री ती स्वप्नात येऊन त्याचा अचानक विस्फोट होऊन जातो. विर्यच्युती झाल्याने त्याला जाग येते, पण ते स्वप्नच होते याची जाणीव झाल्याने तो हिरमुसतो. मग प्रत्यक्ष गेम मारण्याची तयारी सुरु होते. अनेक आढेवेढे घेताघेता ती तयार झाली की एकांतप्रिय मित्राची खोली किंवा शहराबाहेरचा लॉज शोधला जातो. ठरल्यावेळी सर्व निर्व्यत्यय घडून येते परंतु सेक्स ही काही ठरवून करण्याची कृती नसल्याने त्याचे वीर्यपतन तिचे आतील कपडे काढेतोवरच होऊन जाते! शीघ्रपतन म्हणजे काय ते त्याला तेव्हा कळते. अर्थात यावर उपाय म्हणून नियमित संभोग करणे हाच असूनही तो नियमित घडत नाही, हस्तमैथुन मात्र होत राहते कारण तेवढेच त्याच्या हातात असते.!
६)कालांतराने तो स्वतःवरच नाराज झाल्याने तिला त्यागतो आणि बोहल्यावर चढतो. हक्काची स्त्री मिळाल्यामुळे तो आनंदात असतो, तोवरच सुहागरात येते. ह्याच्यापेक्षा तिचीच घालमेल जास्त असते. काही स्त्रिया पुरुषाला शिकवतात, सांभाळून घेतात, सेक्समध्ये तरबेज करतात. याउलट काही स्त्रिया कशाला हा उपद्व्याप? सेक्स न जमणाऱ्या पुरुषासोबत राहायचे कशाला? असा विचार करून एकतर काडीमोड तरी घेतात किंवा दुसरा एखादा तरबेज पुरुष शोधून संसार कडेला लावतात!
७)लग्नानंतरची तीन वर्षे महत्वाची मानली जातात. या कालावधीत वेळोवेळी सेक्स करून पुरुष तरबेज झाला, काम-कौशल्ये शिकला, स्त्रीला कामतृप्त करू शकला तर ठीक नाहीतर नशिबी आपला हात जगन्नाथ आलाच म्हणून समजा!
सारांश काय तर सेक्स ही अंधारातली गोष्ट उजेडात आणून त्याबाबत काही बोलणे म्हणजे अश्लीलता समजून पुरुषाला खितपत ठेवले जाते. जो पुरुष वेळीच सावध होऊन शास्त्रीय ज्ञान मिळवतो, त्याची उजळणी प्रत्यक्ष संभोगावेळी स्त्रीवर करतो, तिची कामतृप्ती कशात आहे हे चाणाक्षपणे ओळखून तिला तृप्त करतो तोच यशस्वी पुरुष म्हणून गणला जातो...
म्हणूनच येणाऱ्या जन्माला येणाऱ्या प्रत्येक पुरुषावर त्याच्या प्रत्येक पित्याने यथोचित ‘काम’संस्कार करणे अगत्याचे ठरते. –भोगगुरू कामदेव. kaamvishva.blogspot.in

प्रेमविवाह का फसतो?

प्रेमविवाह का फसतो?


कोवळ्या वयाची शिरशिरी अंगभर दौडू लागल्यावर त्यात मोहरून जाण्यासाठी विजातीय धृवाची ओढ लागून राहते, भिन्नलिंगी आकर्षण निर्माण होऊ लागते. तो किती छान बोलतो, त्याचे शब्द किती मधुर असतात, त्याचा चेहरा किती हसरा आणि प्रसन्न असतो, नेहमीच तो तजेलदार स्मित करीत असतो, तो किती हँडसम दिसतो, त्याचे वागणे किती सुसंगत आणि मला आवडणारे आहे, तो किती काळजीपूर्वक माझे ऐकतो, मला काय हवं काय नको ते किती तत्परतेने पाहतो, लगेच रिऍक्ट होतो, म्हणूनच मला तो जीवापाड आवडतो... अशी स्वप्नरंजने रंगवीत ती आपसूक त्याच्याकडे खेचली जाऊन धप्पकन प्रेमात पडते...
याउलट त्याच्या दृष्टीकोनातून ... ती किती कमनीय दिसते, किती सेक्सी आहे, तिचे अंग किती गौरवर्णीय आहे, तिचा उभार किती उन्नत दिसतो, तिचे नितंब कसे घेरदार आणि डौलदार दिसतेय, पाहताचक्षणी ती काळजात रुतलीय, कधी एकदा हिला पंखाखाली घेतो असे झालेय यार...
वयात आलेल्या दोन भिन्न लिंगांचे विचारचक्र असे विरोधाभासी असते. मुलांच्या दृष्टीने मुलगी ही मादी असते, तिला उपभोगुन घेतले की आपले कार्य संपले असा सरळ सरळ नैसर्गिक नराचा हेतू प्रकट होत असतो. तर मुली नेहमी मुलाच्या केअरिंग शेअरिंग वर भाळतात, त्याचे मोहविणारे वागणे-बोलणे त्यांना भावते आणि त्या त्याच्यातील नराची शिकार होतात. आणि त्यामुळेच केवळ शारीरिक आकर्षणावर बेतलेले प्रेमविवाह फुसके ठरतात! –भोगगुरू कामदेव. kaamvishva.blogspot.com
१)अजाणत्या वयात सर्रकन प्रेमात घसरून पडणे मुळीच वावगे नाही, ते नैसर्गिकच असते. शरीरातील विविध संप्रेरकांचा तो प्रभाव असतो. पुरुषाला पौरुषत्वाचे भान देणे आणि स्त्रीला तिच्यातील स्रैणत्वाची जाणीव करून देणे हाच त्या प्रभावाचा स्वभाव असतो.
२)मुली मुलांच्या दिसण्यापेक्षा ‘असण्या’वर जास्त भाळतात. तो कसा आहे? याचा जास्त विचार करतात. तो कायमची साथ देईलच याची खुणगाठ आंधळेपणाने बांधतात. आपली काळजी घेतो, हवेनको ते पाहतो, म्हणजे आपल्याला सुयोग्य आहे असा त्यांचा (गैर)समज होऊन बसतो. आणि त्या त्याच्या प्रत्येक कृतीला होकार देऊन बसतात!
३)याउलट मुलांचे वर्तन असते. पौरुषी हार्मोन्सचा प्रभाव त्यांना अचाट कर्तृत्व सिद्ध करण्यास भाग पाडतो. आवडलेल्या मुलीवर इम्प्रेशन मारण्याच्या नादात ते काहीही करतात... अगदी स्वभावाच्या विरुद्ध जाऊन ‘गोडबोले’सुद्धा होतात. हवी ती मादी मिळाली म्हणजे झालं, इतकाच त्यांचा सूप्त हेतू असतो, तो तडीस नेण्यासाठी ते पाहिजे ती वचने, आणाभाका घ्यायला एका पायावर तयार झालेले असतात.
४)निसर्गात जसा प्रत्येक नरप्राणी मादीला भुरळ घालून आपले ‘इप्सित’ साध्य करून घेतो तसेच मुलेही आपले ‘सूप्त हेतू’  (अर्थात सेक्सच!) साधण्यासाठी मादीला मनवू लागतात, हरप्रकारे रिझवू लागतात. आपण कोणती आश्वासने देत चाललो आहोत, हे त्यांच्या गावीही नसते. आयुष्यभर साथ देण्याचे वचन मिळाले की मादी खुश होऊन आपले ‘सर्वस्व’ नराच्या हवाली करून (नखशिखांत) मोकळी होते!
५)नराला त्याचा ‘खाऊ’ मिळाला की तो पहिल्या मादीच्या नादी लागणे टाळू लागतो. कारण त्याला दुसरी कोणतीतरी कमनीय मादी ‘आकर्षित’ करू लागते. कारण तिने त्या दोघांचा उत्सव लांबूनच पाहिलेला असतो, ज्यासाठी ती आसुसलेली असते, झुरत असते, तिलाही तो अनुभव हवाच असतो! नेमके नराचे पौरुषी हार्मोन्स उचल खातात आणि ते मूळस्वभावाला झुकते माप टाकून नव्या मादीकडे झुकू लागतात. कारण पुरुषाला ‘नित्यनव्याची’ कायम आस असतेच असते. प्रत्येकवेळी ‘नवी मादी’ उपभोगण्याची त्याची ‘उपजत नैसर्गिक प्रवृत्ती’ त्याला कदापि स्वस्थ बसू देत नाही!
६)तू आता पहिल्यासारखा वागत नाहीस, तुला माझा विसर पडत चालला आहे, तुला माझ्यात आता इंटरेस्ट राहिलाच नाही, तुझे पहिल्यासारखे प्रेम आता जाणवत नाही, तुझा माझ्यावर जीव राहिलाच नाही आता... अशी वाक्ये तिच्या मुखातून निघू लागतात आणि आपण या नालायक माणसाला सर्वस्व अर्पण करून बसलोत असे हतबल अश्रू डोळ्यांतून ओघळू लागतात. माझं नशीबच फुटकं... म्हणत ती दैवाला कोसू लागते.
७)तुझ्यात पहिल्यासारखा ‘चार्म’ राहिलाच नाही, पूर्वीसारखी तू ‘आकर्षित’ राहिलीय का बघ जरा, तुला घरातील कोणतीच जबाबदारी धडपणे हाताळता येत नाही, मला माझा व्यवसाय /नोकरी करणे अगत्याचे असतांना तू सारखी माझ्यामागे हिंडत राहतेस, सारखा संशय घेतेस... अशा त्याच्या तक्रारी असतात.
८)मुळात भारतीय लग्नसंस्था प्रेमविवाह मान्य करीत नाही. तिला नियोजित लग्नच फक्त मान्य आहे. त्यामुळे असे वादविवाद झाले की इतर नातेवाईक बघ्याची भूमिका घेतात किंवा आगीत तेल ओतण्याचे काम करतात--'तरी मी तुला म्हणत होते- तो असाच नालायक निघणार. जाऊदे दे सोडून...'
आणिसोडूनच द्यायचे तर दुसरा कोणीतरी शोधवाच लागणार, मग ती सुद्धा तिला 'हवा तसा' जोडीदार शोधून ठेवते!!!
सारांश दोघांनीही जर पूर्वीच समजूतदारीने ‘काम’ घेतले असते तर प्रेमविवाह नक्कीच टिकले असते.
--भोगगुरू कामदेव. kaamvishva.blogspot.in

केसाळ लिंग...

केसाळ लिंग...


आजकाल श्मश्रू (दाढी) वाढविण्याची क्रेझ उसळलेली दिसते. जो-तो आपली श्मश्रू वाढविण्यात, तिला कलात्मक आकार देण्यात गुंगलेला दिसून येत आहे. परंतु ‘सेक्सोमा’ नामक नियतकालिकात प्रकाशित झालेल्या आकडेवारीनुसार तब्बल ऐंशी टक्के स्त्रियांना शेव्हिंग केलेले पुरुषच आवडतात असे सांगितलेले आहे!
काय असते स्त्रीची या सफाचट, गोंडस, गोऱ्या-गोमट्या श्मश्रूबाबतची संकल्पना? केस वाढविलेले पुरुष तिला का आवडत नाहीत? हे झाले दर्शनी केसांच्या बाबत, परंतु पुरुषाचे लिंग जर केसाळ असेल तर तिची पहिली प्रतिक्रिया काय उमटते? हा केसाळ काळा प्राणी तिला भावतो का? काय असते स्त्रीची आवड? –भोगगुरू कामदेव. kaamvishva.blogspot.com
१)खजुराहोची पाषाणशिल्पे पाहिली असता तेथील मिथुन-युगुलांमध्ये पुरुषाची श्मश्रू वाढलेली दिसून येत नाही. तसेच पुरुषाच्या लिंगाभोवती सुद्धा केसांचा अजागळपणा आढळत नाही. म्हणजेच त्या प्राचीन समयी देखील पुरुष आवर्जून आपले शिस्न केसांच्या गुंत्यातून सोडवून घेत होता!
२)स्त्री नेहमीच टापटीप, स्वच्छता, शुचिता यांची भोक्ती असते. वाढलेल्या श्मश्रूचा पुरुष अंगचटीला घेणे तिला मानवत नाही. केसांच्या अनाकलनीय स्पर्शाने स्त्रीला गुदगुल्याच होण्याचा संभव अधिक असतो! त्यामुळे गोऱ्या गोमट्या चेहऱ्याचा पुरुष तिला आवडत असावा.
३)स्त्रीला पुरुषाच्या लिंगाचे परीक्षण करावे, ते मनसोक्त हाताळावे, त्याच्याशी लाडीकपणे खेळावे असे बिलकुल वाटत नसते! मात्र याउलट स्त्रीने आपल्या शिस्नाशी नेहमीच खेळावे हा पुरुषाच्या कामोत्तेजक कल्पनाविलासाचा परिपाक असतो. मागे एकदा सांगितल्याप्रमाणे स्त्री केवळ प्रेमाची, प्रेमपूर्वक वार्तालापाची, सर्वांगाने मोहरून जात कामतृप्त होणाऱ्या स्पर्शांची भुकेली असते. तिच्या सेक्सच्या भावना अंगभर होणाऱ्या कामोद्दीपित स्पर्शांशी निगडीत असतात. केवळ लिंग हाताळल्याने ती कामतृप्त तर होत नाहीच, कामोद्दीपितही नाही, हे पुरुषाने लक्षात ठेवावे.
४)वर नमूद केल्याप्रमाणे स्त्रीला शुचिता आवडत असल्याने शेव्हिंग केलेले शिस्न तिला नक्कीच भावते. केसाळ लिंगाला हाताळण्यापेक्षा सफाचट केलेले शिस्न हातात घेणे (प्रसंगी मुखात घेणे देखील) तिला आवडेल यात शंका नाही.  मुळात स्त्रीचे सेक्सच्यावेळी सर्व लक्ष तिला अंगभर होणाऱ्या उत्तेजक स्पर्शांकडे असते, क्वचितच ती शिस्नाच्या केशविहीनतेकडे लक्ष देते!
५)पुरुषाचे कामोद्दीपित केंद्र शिस्नात एकवटलेले असल्याने तो अगत्याने लिंगाभोवतीचे केस शेव्हिंग करून ‘रेडी पझेशन’ अवस्थेत असतो! याउलट काही सेक्स तज्ञ असे निरीक्षण मांडतात की शिस्नाच्या मूलभागी म्हणजे वृषणांच्या अगदी विरुध्द बाजूला (कामदेवतेच्या डोंगरावर!) केसांचा काही पुंजका ठेवून शेव्हिंग केल्यास स्त्रीला अधिक कामतृप्तता लाभते. त्याचे कारण असे की प्रत्यक्ष संभोगादरम्यान शिश्नाचा मूलभाग (कामदेवतेचा डोंगर) योनीतील शिस्निकेशी घर्षण करीत असतो. तेथे असलेल्या केसांच्या पुंजक्यामुळे ते महत्वाचे घर्षण अधिक सुखावह आणि अधिक कामतृप्तीचे कारण ठरू शकते. तेव्हा पुरुषाने याचाही विचार करून शेव्हिंग केल्यास जास्त यशस्वी संभोग अनुभवता येईल यात शंका नाही. –भोगगुरू कामदेव. kaamvishva.blogspot.in

‘शेटाळ’ योनी...

‘शेटाळ’ योनी...


खजुराहोची मिथुन-युगुलांची पाषाणशिल्पे असोत किंवा रति-मदनाची अन्य ठिकाणची चित्रशिल्पे असोत कुठेही स्त्रीची योनी ‘केसाळ’ आहे असे दर्शविलेले नाही. त्याकाळी स्त्रिया आपले गुह्यांग कसे काय शुचिर्भूत आणि केसविहीन करीत असतील? असा गुंतागुंतीचा प्रश्न पडतो. एकतर त्यावेळी स्त्रीचे शरीर आणखी कमनीय कसे दिसेल याचा विचार तिच्या सखी-सोबतिणी, खास नोकरानी करीत असतील किंवा ती स्वतःतरी आपल्या शरीरावरील नको असलेली लव आणि केस नियमितपणे काढून टाकीत असेल.
आजच्या धावपळीच्या युगात ‘नको असलेले’ केस काढून टाकण्याविषयी सुचविणाऱ्या जाहिराती नित्यनेमाने प्रसारित करून तशा ‘नाजूक’ कामासाठी उपयुक्त ठरणारे रेझर्स, बॉडी लोशन्स, हेअर रिमूव्हर क्रीम्स, गम्स, ग्लू पेपर्स इत्यादींचा भडीमार टीव्हीवर होतांना आढळतो! त्यांचा यथोचित वापर करून स्त्री आपल्या पुरुषाला उत्तेजित करण्याचा चतुरपणा दाखवते का? हाच खरा प्रश्न आहे! –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.com
१)कोणतेही केस हा वृद्धिंगत होणारा शरीराचा ‘जैविक भाग’ आहेत. केस वाढविणे ही आजकालची ‘फॅशन’ असली तरी कोणत्या भागाचे केस वाढू द्यायचे आणि कोणत्या भागाचे नाहीत याची ‘पॅशन’ बाळगणे जरुरीचे ठरते. वस्तुतः जेव्हा मानव प्राणी नग्न हिंडायचा त्यावेळी सदरहू गुह्यभाग नेहमीच ओलसर राहून तेथे बुरशीजन्य प्रादुर्भाव होऊ नये म्हणून केसांची दुलई पांघरून त्याचे संरक्षण व्हावे याहेतूने निसर्गानेच केसांच्या वाढीची योजना केलेली होती. इतर प्राण्यांना आपले गुह्यत्व झाकण्यासाठी शेपटी असते किंवा शेपटी हलवून आणि स्वतः जिव्हेने चाटून ती जागा बहुतांश प्राणी नेहमीच स्वच्छ करतांना दिसतात. त्यामुळे काही अपवाद वगळता एकाही प्राण्याच्या गुह्यभागी अवास्तव केस असत नाहीत!
२)परंतु आजकाल कोणतीही व्यक्ती नग्न फिरत नसल्यामुळे गुह्यांगावरील केस ही एक टाकाऊ, कुचकामी आणि अनावश्यक बाब ठरली आहे. उलट त्या भरमसाठ केसांमुळेच अनेकविध त्वचाविकार निर्माण होण्याचा धोका भेडसावत असतो. कारण आदिमानवाच्या काळी उघडा राहिलेला भाग आता पूर्णतया झाकला गेल्याने तेथील ओलसरपणा वाळण्याची सुतराम शक्यता उरत नाही. चड्ड्यांवर चड्ड्या नेसल्याने गर्मी मात्र वाढत जाऊन त्वचाविकार बळावतात. याचा अनेक व्यक्तींना अनुभव आलाच असेल!
३)म्हणूनच आदिमानवाच्या नंतरच्या वात्सायनाच्या काळात योनीशुचिता आवर्जून उल्लेखिली गेलेली आढळते. गुह्यांगावरील केस कसे नष्ट करावेत किंवा कसे काढावेत याबाबत अनेकविध आयुर्वेदिक वनस्पती आणि अनेक सहजसोपे उपाय त्या काळी ज्ञात असावेत, हे खजुराहोची मिथुन-युगुल शिल्पे पाहून पडताळता येते. त्या प्राचीनकाळी स्त्रिया योनीचे केस का काढत असाव्यात? असा प्रश्न नक्कीच पडतो.
४)पुरुषाचे कामोद्दीपन कमनीय स्त्रीला पाहून अधिक उत्तमप्रकारे होते हे आपण मागे जाणलेच आहे. प्रश्न असा असतो की स्त्री आपले कमनियत्व कसे प्रदर्शित करते याचा. स्त्री देहाचे आकर्षण पुरुषाला जन्मतःच असते. निसर्गातील प्रत्येक नर प्राणी मादीचे नेमके ‘तेच अंग’ हुंगतांना आढळतो! तद्वत पुरुषाला सुद्धा योनीचे आकर्षण असणारच ठरले.
५)सेक्स तज्ञांनी केलेल्या पुरुषांच्या सर्वेक्षणात ‘शेटाळ’ योनी बहुतेक पुरुषांना मुळीच आवडत नाही, असे सिद्ध झालेले आहे. केसांत लपलेली गुह्य जागा शोधत बसण्यात त्याला अजिबात रस नसतो. स्त्रीची मादकता बव्हंशी तिच्या गुह्यांगात दडलेली असते. योनीची कोरीव कमान आणि आखीव रेखीवता पुरुषाला कामोत्तेजित करण्यात ‘पन्नास टक्के’ सहभाग नोंदवते असाही निष्कर्ष एका पाहणीत आढळून आलेला आहे. म्हणून सेक्स करण्यापूर्वी आपली योनी ‘शेटाळ’ तर नाहीये ना? याकडे स्त्रीने आवर्जून लक्ष द्यावे... –भोगगुरू कामदेव.  kaamvishva.blogspot.in